ฤดูใบไม้ร่วง  秋 : aki 
โดย อ.ปมโปโกะ

ตั้งแต่เดือนกันยายน ตามปกตินั้นอากาศจะเริ่มเย็นลง และจะเย็นฮวบ เนื่องจากช่วงนี้จะมีพายุไต้ฝุ่น（台風：taifuu）เข้า

พอถึงเดือนตุลาคม ทุกคนก็จะเริ่มใส่เสื้อแขนยาว ใส่เสื้อนอกกัน อากาศแม้จะมีฝนบ้าง ลมแรงไปหน่อย แปรปรวนดังคำที่ว่า「女心と秋の空」（onna-gokoro to aki no sora）“ใจหญิงรวนเรดังฟ้าฤดูใบไม้ร่วง” (ภายหลังมาเปลี่ยนเป็น “ใจชาย”（男心：otoko-gokoro）แทนตามสมัยสตรีนิยม)  แต่ก็จะไม่มีไต้ฝุ่นแล้ว

ด้วยเหตุที่อากาศเย็นลง ทำให้ร่างกายหิวง่ายขึ้น ฤดูใบไม้ร่วง  ( 秋 : aki ) นี้ จึงได้ชื่อว่าเป็นฤดูแห่งการกิน（食の秋：shoku no aki）แถมฤดูนี้เป็นช่วงที่มีของอร่อยๆ ออกมามากกว่าฤดูใดๆ เช่น

เห็ดมัตสึตาเกะ（松茸：matsu-take）ที่มีราคาแพงที่สุดในบรรดาเห็ดในญี่ปุ่น

ปลาซัมมะ（秋刀魚：samma）ที่อร่อยกว่าฤดูใดๆ

ลูกพลับ（柿：kaki）

หอยนางรม（カキ：kaki）

เกาลัด（栗：kuri）

และอื่นๆ อีกสารพัด พืชผักผลไม้ในฤดูร้อนก็ยังมีให้เห็น ขณะที่ผลไม้ฤดูหนาวก็เริ่มวางตลาด อย่างนี้จะไม่ให้อ้วนได้อย่างไรครับ

เนื่องจากฤดูนี้ตามปกติจะเป็นช่วงเก็บเกี่ยวด้วย จึงมีโอกาสได้กิน
ข้าวใหม่（新米：shimmai）
ดื่ม ชาใหม่（新茶：shincha）ด้วย

สีสันของ ฤดูใบไม้ร่วง คงหนักไปทางสีเหลืองๆ ส้มๆ

อย่างแรกคือ เกาลัด ที่มีจำนวนมากพอจะไปทำเป็นขนมต่างๆ อาหารที่ใช้ส่วนผสมเกาลัดมักจะใช้คำว่า「マロン」（maron）ระบุ เช่น เค้กมารอน ก็จะหมายถึงเค้กที่มีหน้าเกาลัด ที่มีชื่อมากๆ คือ「モンブラン」（monburan）ซึ่งตั้งชื่อเลียนแบบยอดเขามองต์บลังค์ (Mont Blanc )ของฝรั่งเศส

ส้มอย่างที่สองคือ ส้มฟักทอง เนื่องจากเดือนตุลาคมมีวันฮาโลวีน（ハロウィン：harowin）ของฝรั่ง ตามห้างของญี่ปุ่นก็เลยได้อานิสงส์จัดร้านให้เข้าเทศกาลแล้วขายของแนวนี้มากมาย

เทศกาลฮาโลวีนนี้ มีจัดที่โตเกียวดิสนีย์แลนด์ด้วยทุกปี และแน่นอน ตามร้านก็จะมีขนมที่ทำด้วยฟักทอง（カボチャ：kabocha）มาเบียดกับเกาลัด (มารอน)

ส้มอย่างที่สามคือ แสงโพล้เพล้（夕焼け：yuuyake）หรือผีตากผ้าอ้อมของไทย แสงสีแดงยามอาทิตย์ตกดินนี้ค่อนข้างหาดูได้ยากที่ญี่ปุ่น

ช่วงวันที่อากาศเป็นใจใน ฤดูใบไม้ร่วง จะมีแสงโพล้เพล้ให้เห็น ตัดกับฟ้าสีน้ำเงินเป็นวิวที่สวยงามมาก  แต่จนบัดนี้ผมก็ไม่มีโอกาสได้ดู เพราะฝั่งตะวันตกมีหลังคาเพื่อนบ้านบังอยู่

ส้มสุดท้าย คือ โคโย「紅葉」（kouyou）คือ การที่ใบไม้เปลี่ยนสีเป็นสีส้มหรือแดงนั่นเอง ต้นไม้ที่คนนิยมดูมันเปลี่ยนสีคือ「紅葉」（momiji）เขียนตัวจีนเดียวกับโคโยแต่อ่านว่าโมมิจิ คือ ใบเมเปิ้ลนั่นเอง

ช่วงนี้ คนจึงนิยมไปปีนเขามากเพื่อดูใบไม้เปลี่ยนสีบนเขา เป็นภาพที่สวยงามมาก หรือไม่บางคนก็ไปบ่อน้ำพุร้อน แช่น้ำไปดูโคโยไป

ส่วนคนในโตเกียวนั้น จะนิยมไปดูใบแปะก้วย（銀杏：ichou）ซึ่งมีสีเหลือง ใบแปะก้วยเป็นสัญลักษณ์ประจำโตเกียว สถานที่ที่คนนิยมไปดูคือสวนไกเอ็ง「外苑」（gaien）ใครอยากไปดูก็นั่งรถไฟสายกินซ่าสีส้มไปลงที่สถานี「外苑前」（gaienmae） โดยปกติคนจะนิยมดูต้นไม้ที่เรียงกันเป็นตับเรียกว่า「並木」（namiki）ถ่ายรูปคู่กับต้นไม้สีเหลืองที่เรียงรายได้บรรยากาศดี

ใบไม้ที่เปลี่ยนสีนี้จะเริ่มเปลี่ยนตั้งแต่ช่วงเดือนตุลาคม ตามภูเขา ที่คนนิยมไปมากคือ นิกโก้（日光）และฮาโกเนะ（箱根）ส่วนตามในเมืองนั้นจะเริ่มเปลี่ยนสีช่วงพฤศจิกายน โดยเฉพาะที่เกียวโตะนั้นมีชื่อเสียงมาก คนจึงแห่กันไปดูโคโยช่วงสัปดาห์ที่สามของเดือนพฤศจิกายนของทุกปี

เนื่องจากที่นี่มีวัดมากมาย และในวัดมักมีพื้นที่มากพอที่จะปลูกไม้ผลัดใบต่างๆ  แต่ถ้าไม่มีตังค์แล้วอยากเห็นโคโยสวยๆ ผมแนะนำให้เข้าไปดูในมหาวิทยาลัยจะสวยมาก คนทั่วไปไม่ค่อยรู้

สำหรับการแต่งกายในหน้านี้ คนก็ค่อยๆ แต่งให้หนาขึ้นเรื่อยๆ แรกๆ อาจจะใส่แขนยาวตัวเดียว แล้วก็เปลี่ยนมาใส่แขนสั้นทับแขนยาว (แฟชั่นแนวนี้คนไทยไม่ค่อยฮิตเพราะชอบใส่แขนยาวทับแขนสั้นมากกว่า) และเริ่มใส่แจ็กเก็ต

คนในเมืองหลวงมักนิยมใส่แบบไม่รุ่มร่าม บางทีใส่เสื้อหนาเกินไปก็จะถูกมองเหมือนใส่เสื้อผิดฤดู เสื้อที่ใช้ขนแคชเมียร์ที่บางแต่อบอุ่นมากนั้นมีราคาแพง แต่คนก็นิยมกัน  ส่วนในเขตชานเมือง　จะนิยมใส่เสื้อรุ่มร่ามหน่อย เช่น เสื้อโค้ต หรือเสื้อที่มีผ้าหนา

นอกจากนี้ยังมีคนตั้งให้ ฤดูใบไม้ร่วง เป็น ฤดูแห่งการอ่านหนังสือ「読書の秋」（dokusho no aki）ฤดูแห่งการการกีฬา「スポーツの秋」（supootsu no aki）สาเหตุนั้นเนื่องจากว่า ในต้นฤดูนี้ทั้งที่โรงเรียนและในบริษัทใหญ่ๆ จะจัดกิจกรรมแข่งขันกีฬาสี（運動会：undoukai）เพื่อเสริมสร้างสุขภาพ

เนื่องจากอากาศไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป ทำให้ช่วงกันยายน กล้องวีดีโอขายดี เพราะพ่อแม่จะต้องไปซื้อมาอัดวีดีโอลูกของตัวเองเป็นที่ระลึก

ส่วนวัยรุ่นก็จะง่วนกับงานโรงเรียน（文化祭：bunkasai）ซึ่งจะมีจัดช่วงวันวัฒนธรรม（文化の日：bunka no hi）ต้นเดือนพฤศจิกายน  บางโรงเรียนกลัวแย่งลูกค้ากับโรงเรียนอื่น จึงเลื่อนขึ้นหรือเลื่อนลงเป็นช่วงศุกร์เสาร์อาทิตย์อื่น

ในงานโรงเรียนแต่ละระดับ ส่วนใหญ่ก็จะเปิดให้นักเรียน นักศึกษาจัดกิจกรรมได้ตามอิสระ อย่างที่เราเห็นบ่อยๆ ในหนังญี่ปุ่น บ้างก็ออกร้านขายอาหาร บ้างก็จัดการแสดง ในโรงเรียนดังๆ ที่มีเงินสนับสนุนก็จะเชิญดารามาร่วมงานเป็นสีสันเรียกบุคคลภายนอกให้เข้ามาดูงานโรงเรียน

ในช่วงเดียวกันนี้　เป็นฤดูที่นักเรียนจะต้องอ่านหนังสือ เตรียมสอบเอ็นทรานซ์ของส่วนกลาง（センター試験：sentaa shaken）ซึ่งจะจัดขึ้นในเดือนมกราคมของปีถัดไปมากขึ้น โดยระบบของที่นี่　จะใช้คะแนนของการสอบส่วนกลางนี้เป็นเกณฑ์ในการสมัครเข้าสอบแยกตามมหาวิทยาลัย หรือ เรียกว่าการสอบรอบสอง（二次試験：niji shaken）

ถ้าคะแนนสูงไม่พอจะเข้าที่ที่อยากเรียน ก็อาจจะต้องเรียนเพิ่มอีกปีในโรงเรียนกวดวิชา（予備校：yobikou）ต่อไป เป็น “โรนิง”（浪人：rounin）จนกว่าจะเข้าได้ จึงถือเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญยิ่งสำหรับนักเรียนม.ปลายปีสุดท้ายที่จะได้ร่วมกิจกรรมงานโรงเรียนกับเพื่อนเป็นครั้งสุดท้าย และจะต้องคร่ำเคร่งกับการกวดวิชามากกว่าปกติ

 

บทความน่ารู้จาก  อ.ปมโปโกะ อ่านเพิ่มเติม คลิกที่นี่

ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารการศึกษาวันนี้  คอลัมน์เรียนจากป้ายสไตล์ญี่ปุ่น

---

• เรียนต่อญี่ปุ่น หลักสูตรภาษาญี่ปุ่นระยะยาว
• เรียนต่อญี่ปุ่น หลักสูตรภาษาญี่ปุ่นระยะสั้น

ศูนย์แนะแนวศึกษาต่อประเทศญี่ปุ่นเจเอ็ดดูเคชั่น
เป็นสำนักงานในประเทศไทยของสถาบันโดยตรง  แนะแนวศึกษาต่อญี่ปุ่นทุกระดับ โดยศิษย์เก่าญี่ปุ่น  ดำเนินการสมัคร เรียนต่อญี่ปุ่น ครบครันทุกขั้นตอน  โดยไม่คิดค่าดำเนินการใด ๆ รวมถึงค่าส่งเอกสารไปที่ญี่ปุ่น

ปรึกษาเรื่องเรียนต่อญี่ปุ่น โทร. 02-665-2969, 02-258-3983
email : ask@jeducation.com

ขอข้อมูลเพิ่มเติม คุยกับเจ้าหน้าที่ คลิกเลย  >> https://bit.ly/jed-line