บันทึกประสบการณ์ของน้องช่อ ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 2 ที่ญี่ปุ่น..

วันที่ 14 ตุลาคม 2553

วันนี้ตื่น 06.30 น. สายนิดหน่อย ไม่อาบน้ำซะเลย ตื่นมาก็มากินข้าวพร้อมกัน พ่อแม่ลูกอีก 3 คน แล้วก็เรา มื้อนี้กินข้าวกับ omelet  ผัดหมูซีอิ๊ว ไส้กรอก ฟักทอง (ที่เหลือจากเมื่อวาน) พอกินเสร็จแม่ก็พาไปที่สถานีครั้งแรก โดยรถจักรยาน บ้านอยู่ไกลไง ใกล้ๆสถานีมีที่จอดรถ เสียเงินไปอีก150 เยน

ระหว่างทางไป ถ่ายรูปไว้ซะเยอะเชียว กลัวหลง พอไปถึงสถานี 南浦和 (みなみうらわ) แม่ก็พาไปทำบัตร suica จ่ายไป 2000เยน แล้วก็ให้ไปนั่งรถไฟเอง ไป 新都心 แทบร้องไห้อ่ะ ไปคนเดียว โบกมือร่ำลากัน  แบบไม่อยากจากกันอ่ะ

พอจะขึ้นรถไฟ ก็กลัวไปผิดขบวน ก็เลยถามยามที่เฝ้าตรงรถไฟ เรียกไม่ถูกอ่ะ! เขาก็บอกว่าทางนี้ 555 พอไปนั่งไม่รู้ว่านั่งที่ผิดรึเปล่า สรุปก็นั่งผิด ไปนั่งที่คนแก่ คนมีครรภ์ คนพิการ ก็ว่าทำไมไม่ค่อยมีใครนั่ง

นั่งไปเรื่อยๆ 4 สถานี สุดท้ายก็มาลงที่ 新都心 หาทางออกที่ 1  พอออกไปก็เจอ ดากับ 谷先生 แล้วก็โฮสต์ดาที่มาส่งถึงสถานี แล้วยังไปส่งถึงโรงเรียนโยโนะเลยด้วย อิจฉาอ่ะ ไม่เหมือนโฮสต์เราเลย นิ่งชะมัดเลย เกร็งไปหมด ไม่รูจะทำไงดี ก็ฟังเค้าไม่รู้เรื่องอ่ะ ไม่รูจะคุยอะไร พอพูดกับเค้า เค้าก้อพูดมาซะยาวเลย ฟังไม่เข้าใจ เครียด อยากนอน !

จากสถานีนี้ลงบันไดเลื่อนแล้วเลี้ยวซ้าย จากนั้นเดินตรงไปเรื่อยๆ ข้ามถนน แล้วก็ถึงโรงเรียนแล้ว ไปถึงเอา passport ให้ถ่ายเอกสาร จากนั้นก็เข้าห้องทำแบบทดสอบ ตอนสอบก็ถามกันเยอะเชียว เช็คคำตอบกันทุกครั้งเหมือนกันเป๊ะๆ ที่น่าเศร้าคือ ของครูบียากมาก เป็นระดับ2 สรุปว่า ได้เรียนห้องเดียวกันทั้ง 3 คนเลย

ส่วนหนังสือก็เรียนมินนะเล่ม 4 บทที่ 50  แค่เรื่องจะเรียนหนังสือเล่มไหนเนี่ย ก็คิดกันนานนะ มีเล่มยากกับเล่มง่าย จะเรียนอันไหนล่ะ สุดท้ายก็เลือกเรียนอันง่าย 555 谷先生แบกเก้าอี้ (ไปทำไมไม่รู้) พาเราไปห้องเรียนอีกที่หนึ่ง อยู่ชั้น4 ขึ้นลิฟต์ไป มาส่งที่ห้อง เรา 3 คน ก็เข้าไปในห้อง แล้วก็ต้องตกใจว่ามีคนไทยเยอะมาก 4-5 คนได้ แล้วก็มีจีน ฟิลิปปินส์ โมร็อคโค ซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวในห้อง สำเนียงดีทุกคนเลย

อาจารย์สอนก็ใจดี พี่คนไทยถามไปถามมา ปรากฏว่ามีแฟนเป็นคนญี่ปุ่น ก็เลยต้องมาเรียนภาษาญี่ปุ่น ทั้งๆที่ไม่ได้เรียนอันนี้มา พี่เขาบอกรู้งี้ น่าจะเรียนเอกญี่ปุ่นเลย พอ class จบ  ก็พอกันกลับไปที่โยโนะ หา 谷先生 เพื่อจะบอกว่าจะไป 川越（かわごえ）ยังไง แล้วตอนบ่ายนี้ จะไปเที่ยวไหนก็ได้ อาจารย์เอาแผนที่มาให้เลย อธิบายว่าตรงนั้นมีศาลเจ้า มีต้นไม้ขึ้นข้างทางตลอด มีพิพิธภัณฑ์ จะไปไหนก็ได้

หลังจากนั้นเราก็ลุย เดินไปมั่ง เข้าร้านนู้นออกร้านนี้ พอดีอาจารย์ฝากดาซื้อของ เดินมากก็เลยเหนื่อย กดน้ำองุ่นกินซะเลย จ่ายไปอีก120เยน  เดินไปเรื่อยๆก็ไปถึงศาลเจ้าอะไรไม่รู้ ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้ประมาณนั้น (ถามคนญี่ปุ่นแถวๆนั้น) สวยจริงๆ มีต้นไม้ 2 ข้าง ไปถึงศาลเจ้าก็ไปขอพรพระ ถ่ายรูป จากนั้น ก็ไปต่อจนเจอสวนสัตว์ แต่ไม่ได้เข้า มีแต่เด็กไง 555

ก่อนหน้านี้ได้คุยกับคนญี่ปุ่น ตอนที่ถามว่าสถานที่นี้เข้าได้มั้ย คุยกันตั้งนานเขาก็บอกว่า เขาอยู่เกียวโต เป็นคนคันไซ ใจดีอ่ะ ถามไรก็ตอบ บอกอะไรไม่รู้นานมาก แล้วก็บอกลา ขอบคุณกัน หลังจากไปศาลเจ้าก็ไป 大宮公園（おおみやこうえん）

ต่อด้วย 大宮 stadium เป็นทั้งสนามฟุตบอลแล้วก็สนามเบสบอลแต่เข้าไปไม่ได้ ตอนนี้แหล่ะ มีผู้หญิงญี่ปุ่นอุ้มลูกมา น่ารักเชียว ก็เลยเล่นกับเด็ก แม่ยังสาวอยู่เลย น่ารักมาก เล่นกับเราคุยกับเรา ให้เราจับลูกเขา ลูกก็เพิ่ง6เดือนเอง ตัวนุ่มมาก จนไม่กล้าจับแก้มเลย กลัวช้ำ

พอแยกกันก็จะกลับบ้าน ไปขึ้นรถไฟที่ 大宮 ใหญ่มากไม่รู้จะขึ้นยังไงดี จนรู้เรื่องเมื่อไปถาม information จากนั้นก็แยกย้ายกับครูบี เรากับดาไปขบวนเดียวกัน แต่ดาลงก่อน เสร็จแล้วเราก็มาถึง 南浦和（みなみうらわ）สถานีเราเอง หาทางออกยากมากเดาๆไป แล้วก็ออกมาจนได้ ตอนนั้นประมาณ 5 โมงได้ ใกล้จะมืด

หลังจากนั้นก็ไปเอาจักรยานที่มาจอดไว้ (เสียเงิน 150 เยน) กว่าจะปลดล็อครหัสได้ นั่งทำตั้งนาน 1919 คือรหัสล็อคจักรยาน ระหว่างทางก็ลำบากมาก หาทางยาก ก็มันขากลับ ภาพที่ถ่ายมาตอนขาไป มันก็เลยสลับทางกัน สุดท้ายก็หลงทาง บรรยากศก็มืดแล้ว ทำไมมันโง่อย่างนี้วะเนี่ย แค่นี้ก็กลับไม่เป็น เมื่อเช้าแม่ก็พามาส่งแล้ว แต่โชคดีที่ถามคนญี่ปุ่น แล้วเขาก็เลยโทรศัพท์มาหาโฮสต์เราให้ โหย โชคดีในความโชคร้ายจริงๆ

สุดท้ายแม่ก็ต้องมารับ ดูเขาร้อนรนมาก ก็เราสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นนี่นา แย่ชะมัดเลย เออจะบอกว่าของที่ลืมเมื่อวันก่อนได้คืนแล้ว ก็เลยมอบให้ 谷先生 และถ่ายรูปไว้เพื่อเป็นที่ระลึกนิดนึง

พอกลับมาถึงบ้าน แม่ก็ทำกับข้าวเลย วันนี้กินข้าวกับซูชิ รู้ป้ะ เขามีซาชิมิเยอะมาก ปลาหมึก มากุโระ พ่อจัดเรียงใส่จานซะสวยเลย (ตัวพ่อจริงๆ 5555 ล้อเล่นนะ คนญี่ปุ่นก็พิถีพิถันอย่างนี้แหละ ) รู้เปล่า เขากินกันยังไง เอาสาหร่ายเป็นแผ่นมาจากนั้นก็ตักข้าวแปะลงไป เกลี่ยให้ทั่วแผ่นสาหร่ายนิดนึง เอาซาชิมิมาใส่ จะจิ้มโชยุก็ได้ เสร็จแล้วก็เอาเข้าปากเลย โครตใหญ่อ่ะ กินได้นิดเดียวก็อิ่ม พวกลูกๆก็กินกันเยอะมาก ตอนตักข้าวใส่สาหร่ายตักตั้งเยอะแหน่ะ กระเพาะคงจะใหญ่

วันนี้ได้อาบฝักบัวน้ำร้อนด้วย เมื่อวานฝักบัวน้ำเย็นอ่ะ วันนี้ก็เลยบอกแม่ ทำยังไงจะอาบน้ำฝักบัวที่เป็นน้ำร้อน เขาก็สอนหมุนไปทางนี้แล้วก็ขอโทษเราที่เขาไม่ได้ทำไว้ให้ แต่แม่ท่าทางจะเหนื่อยมาก ทำทุกอย่างเลย วันนี้สระผมอาบน้ำด้วยน้ำร้อนแล้ว คิดว่าผมจะไหม้มั้ยเนี่ย 555

พออาบน้ำเสร็จก็กินข้าวกันเสร็จพอดี ก็ช่วยเขาใส่เครื่องล้าง ทำเสร็จก็ お休みなさい เอ้อ.. แม่บอกว่าวันนี้ทิ้งขยะเปียกด้วยนะ เขามีวันมารับด้วยอ่ะ ไม่เหมือนที่ไทยเลย จะทิ้งตรงไหนก็ทิ้ง เหม็นไปหมด แต่ที่ญี่ปุ่นสะอาดมาก ล้างจานเสร็จตอน 21.30 น. ก็บอก お休み　ママ

หลังจากนั้นก็มารอให้ผมแห้ง ตอนนี้ง่วงมาก ง่วงมากที่สุด お休みなさい พรุ่งนี้จะไปปีนเขากับโฮสต์อีก ดาก็ไปด้วย

บันทึกประสบการณ์วันที่ 3 ของน้องช่อ >>

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3