บันทึกประสบการณ์ของน้องดา ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 1 ที่ญี่ปุ่น..

วันพุธที่ 13 ตุลาคม 2553  : เดินทางไปญี่ปุ่น

เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ  เพราะตื่นเต้น  ถึงแม้จะได้ไปญี่ปุ่นเป็นครั้งที่ 2 ก็เถอะ  พ่อกับแม่ไปส่ง  ถึงสนามบินสุวรรณภูมิประมาณตี 4 ครึ่ง  ทุกคนมากันครบหมดแล้ว  เหลือแต่เรา 55+  แล้วก็ถ่ายรูปกับพี่ ๆ J-education   พี่จูน  พี่เก๋  พี่สอง แล้วก็ร่ำลาพ่อแม่  และพี่ ๆ ที่มาส่ง  พอผ่านด่านตรวจเข้าไปก็นึกว่าต้องเดินไป Gate อีกไกล  เลยเดินโม้กันเพลินไปหน่อย…จนเลย  กว่าจะรู้ตัวก็เลยไปแล้ว….

พอฟ้าเริ่มสว่างก็ไปถ่ายรูปเครื่องบิน  แต่เจ้าหน้าที่เดินมาบอกว่าช่วยลบรูปด้วยคะ  มันเป็น Security  เรานี่แบบ..ถ่ายแค่นี้ไม่ได้หรอ  ก็แค่อยากมีรูปเครื่องบินที่เราบินก็แค่นั้นอ่ะ ตอนขึ้นเครื่องเจ้าหน้าที่นี่ก็เยอะได้อีกกกก  ยืนกันตลอดในงวงช้างเลย  ยืนแบบไม่ให้เราทำอะไรได้เลย  นอกจากเดินไปข้างหน้า และแล้วก็ถึงเวลา Take  off  6.50 น.  ตรงเวลาดี  เย้ๆๆๆจะได้ไปญี่ปุ่นแล้ว…..

ตอนเครื่องจะขึ้นก็มีสจ๊วตมาสาธิตการใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ เวลาฉุกเฉิน  แต่ก็ไม่กล้าถ่ายรูปแล้วอ่ะ  กลัวเค้าว่าอีก  55 เข็ด  เลยนั่งดูไปเฉย ๆ พอเครื่องขึ้นก็เสริฟอาหาร  มี Omelet  กับ Noodle พวกเราหิวมาก  กินกันอย่างรวดเร็วเลยลืมถ่ายรูปมาให้ดูเลย  ขอโทษด้วย 555 หิวไปนิดส์

**แอร์กับสจ๊วตตรงส่วนที่เรานั่งนี่ส่วนใหญ่เป็นคนญี่ปุ่นอ่ะ  เค้าพูดอังกฤษแล้วมันฟังยากอ่ะ เลยพูดญี่ปุ่นกับเค้า  แต่พอรู้ว่าเราพูดญี่ปุ่นได้นี่  ใส่มาเป็นชุดแบบไม่หายใจเลยทีเดียว

อิ่มแล้วก็นั่งดูหนัง  ฟังเพลง  ที่หน้าจอเล็ก ๆ ข้างหน้าเรา  หนังก็จะมีพากย์+บรรยายอังกฤษ  ญี่ปุ่น  แล้วก็จีน  เราดูแบบภาษาญี่ปุ่น  จะได้ฝึกฟังไปด้วย 555+  ส่วนเพลงนี่ไม่ไหวอ่ะ  มีแต่ประมาณโอเปร่า  ฟังแล้วจะหลับ  ไม่มีเพลงมัน ๆ เลย  พอดูหนังสักพักก็เริ่มง่วง  ทั้ง ๆ ยังเช้าอยู่เลย  เพราะคนริมหน้าต่างนี่ปิดหน้าต่างหลับหมดทุกคน เลยมืดมาก  จะดูหนังต่อก็ปวดตา  นอนดีกว่า555+

พอใกล้ถึง  Narita ก็มีของว่างมาเสริฟอีก  เป็นแซนด์วิชที่เย็นมาก  ไม่เคยกินอะไรเย็นขนาดนี้เลยอ่ะ  อากาศในเครื่องก็เย็นมากอ่ะ  หยิบเสื้อกันหนาวมาใส่แทบไม่ทัน

เครื่อง Landing  ประมาณเกือบบ่าย  หรือประมาณบ่าย 3 ของญี่ปุ่น (เวลาญี่ปุ่นเร็วกว่าไทย 2 ชั่วโมง)  แล้วเราก็ยังใส่เสื้อกันหนาวอยู่  พอลงเครื่องปั๊บถอดแทบไม่ทัน  ร้อนนนนน  คิดว่าจะหนาวกว่านี้ซะอีก  เซ็งเลย

ลงเครื่องมาเราก็เจอที่เที่ยวเลย  เที่ยวเกียวโตเชียวนะเนี่ย  555 ก็แค่ถ่ายกับรูปอ่ะนะ จากนั้นก็เข้าไปตม.  รอโหลดกระเป๋า (ไม่ต้องรอเลยอ่ะ  มาถึงกระเป๋าก็ลงมารอเราเลย  เพราะคนลงโตเกียวมีน้อย  ส่วนใหญ่จะเป็นคนที่มาต่อเครื่องไปแถว ๆ อเมริกามากกว่า)  เดินไปถึงก็หยิบได้เลย  เร็วดีจริง

จากนั้นหารถบัสไปลง  Saitama  shintoshin  โดยเป็นรถของ  Keisei bus  ราคา  2750 เยน  รถออกเวลา 15.45  น.  แถบไม่ได้พักเลยหลังจากลงเครื่อง  ต้องไปนั่งอีกแล้วววว  เมื่อยมาก  จากนั้นครูบีก็โทรบอก Tani Sensei  ว่าเราไปรถบัสเที่ยวนี้นะ  แล้วก็นัดแนะกันว่าเค้าจะมารอรับที่  Saitama  shintoshin  นั่งไปก็ถ่ายรูปไป 2 ข้างทาง  ตอนแรกที่ออกมาจากนาริตะนี่มีแต่ป่าทึบ ๆ

พอสักพักก็เริ่มมีทุ่งนา  โรงงาน  แล้วก็บ้านคน  จนเข้ามาในตัวเมือง  โดยรถคันนี้วิ่งขึ้นทางด่วนตรงไปจอดที่ Saitama  เลย  ไม่มีแวะ  ยังใช้เวลาตั้งเกือบ 3 ชั่วโมง  ซึ่งทางด่วนของญี่ปุ่นจะมีแบบวิ่งผ่านแล้วยิงสัญญาณ  ไม่ต้องเสียเวลามาจ่ายตังค์  ทอนตังค์  เหมือน Easy pass ที่ไทยกำลังเริ่มมีอ่ะ

ในที่สุดเราก็มาถึง Saitama  shintoshin  แล้วก็เจออ.ทะนิจอดรถรออยู่แล้ว (อ.คงมารอนานแล้วตามนิสัยคนญี่ปุ่นแน่เลยอ่ะ)  แต่ว่าเหมือนเราจะถึงเร็วไปอ่ะ  อ.ก็ไม่รู้จะพาเราไปส่งที่ไหนก่อนดี  ลองโทรไปหาโฮสต์แต่ละบ้าน  ก็ยังไม่พร้อมกันอ่ะ  ยังจัดบ้านไม่เสร็จ  ประมาณนั้น  บ้านเรายังไม่กลับบ้านกันเลย

*มารยาทญี่ปุ่น  ตอนจะไปบ้านคนอื่น  ต้องโทรไปบอกหรือแจ้งล่วงหน้าก่อน*

ในเมื่อไม่รู้จะไปไหนก่อนดี อ.ทะนิ ก็เลยช่วยบอกวิธีการเดินทางจากบ้านโฮสต์แต่ละคนไปโรงเรียน Yono  ซึ่งบ้านครูบีใกล้สุด  บ้านเรารองลงมา  ส่วนบ้านช่อไกลสุด

จากนั้นก็ได้ฤกษ์ไปส่งครูบีที่บ้านโฮสต์  แล้วก็เข้าไปคุยกับโฮสต์ครูบีสักพัก  โฮสต์ก็ดูน่ารักบ้านสวยแล้วก็ค่อนข้างใหญ่  โฮสต์ครูก็เอาน้ำชา  ขนมมาให้เรากินเยอะแยะเลย  แต่ตอนนั้นหิวข้าวอ่ะ  อยากกินข้าว  แต่อ.ทะนิบอกว่าโฮสต์แต่ละบ้านเตรียมอาหารต้อนรับไว้แล้ว  เราก็แบบว่าอืมมมม  ทนไป

คิวต่อไป  อ.ทะนิไปส่งช่อ  ซึ่งอยู่ไกลสุดก่อนเราอีกอ่ะ  พอไม่มีครูบีอยู่ก็ไม่รู้จะคุยอะไรกับ อ.ทะนิ  บรรยากาศเริ่มเงียบ  แต่อ.ทะนิก็พยายามคุยกับเราว่า  มีวางแผนอยากไปไหนบ้างหรือยัง  เราก็บอกว่ายังไม่ค่อยมี  แต่อยากไป  Fuji Q highland  แล้วก็อยากไปออนเซ็น  เค้าก็ประมาณว่าเดี๋ยวจะลองปรึกษาโฮสต์พวกเราดูว่าเค้าจะพาไปไหม

จากนั้นก็แวะเข้าบ้านโฮสต์ช่อ แล้วก็เข้าไปคุยแล้วเค้าก็ให้เรากินน้ำชาอีกแล้ว  แบบว่าในท้องมีแต่น้ำแล้วอ่ะ จากนั้น okasan  ของช่อก็ชวนเราว่าวันศุกร์นี้เค้าจะไปปีนเขา takao  จะไปด้วยไหม  แต่ถ้าไปก็คงต้องหยุดเรียน  เราก็แบบอยากลองบ้าง

พอดีอยู่เมืองไทยไม่เคยไปขึ้นเขา  แล้วก็หันไปมอง ๆ อ.ทะนิว่าเค้าจะว่าอะไรหรือเปล่า  มาถึงก็จะหยุดเรียนไปเที่ยวเลยทีเดียว  ดูชั่วๆ ไงไม่รู้  55  แต่อ.เค้าก็ไม่ว่าอะไรเพราะเรามาญี่ปุ่นระยะสั้นนนนนน  ส่วน otosan ของช่อดูเงียบ ๆ ไงไม่รู้  เหมือนดุ ๆ เลยอ่ะ ไม่ค่อยยิ้มเลย

และแล้วเป้าหมายสุดท้ายในการเดินทางของวันนี้ก็มาถึง  ไปบ้านโฮสต์เรานั่นเอง  ใช้เวลาประมาณ  30  นาที  จากบ้านช่อ  ไกลเหมือนกันเนอะ  อ.ทะนิก็ถามว่า เคยมาญี่ปุ่นแล้วใช่ไหม  ครั้งที่แล้วไปไหนมาบ้าง  มากี่วันอะไรทำนองนี้  แล้วก็ถามว่าชอบกินอะไร  ไม่ชอบอะไร  เราก็บอกว่าได้หมด  ยกเว้นนัตโตะ 555  พอถึงบ้านโฮสต์เรา  ฝนก็ตกปรอย ๆ  okasan กับ aiko พี่สาวรีบเอาร่มวิ่งออกมารับเลยอ่ะ  น่ารักมาก  บ้านนี้น่ารักกันมากอ่ะ  ยิ้มแย้ม  คุยเก่งมาก ๆ เวลาเค้าโม้กันนี่เราฟังไม่ทันเลย  ไม่รู้จะรีบไปไหนกัน  555

พอ otosan กลับมาก็เตรียมอาหารเย็นต้อนรับเรากัน  มื้อนี้เป็น  okonomiyaki แล้วก็ yakisoba ฝีมือ otosan  แล้ว okasan กับaiko ก็เม้ากันว่า  พ่อทำเป็นแค่นี้แหละ  555+  อ.ทะนิก็อยู่ทานด้วย  ดูเหมือนเค้าสนิทกันมากอ่ะ พอเริ่มทำ okonomiyaki  ได้สักพัก  ก็ถึงเวลากลับด้าน  เค้าให้เราเป็นคนกลับอ่ะ  อันอย่างใหญ่จะกลับรอดไหมเนี่ย  ต้องลองดู 555  ผลออกมาก็ขาดอย่างที่คิด  แต่ก็ไม่น่าเกลียดมาก  ยังพอแก้ไขได้  555

อาหารบนโต๊ะนี่เยอะมากอะ แค่ okonomiyaki ก็แทบจะกินไม่ไหวแล้ว  ยังมี  yakisoba  ต่ออีก 1กระทะ  ถึงจะหิวยังไงก็เถอะ  กินไม่ไหวจริง ๆ    สักพักอ.ทะนิก็หยิบการ์ตูนที่  aiko วาดขึ้นมา  แล้วบอกว่านี่เป็นการ์ตูนที่ขึ้นเว็บของ Yono แล้วเค้าก็นั่งคอมเม้นต์กันว่าจะให้แก้ตรงไหนบ้าง  แล้ว okasan ก็ถามเราว่าปกตินอนกี่โมง  เราก็บอก 3-4 ทุ่ม  โดยที่ลืมดูนาฬิกาว่า 4 ทุ่มกว่าแล้ว  เค้าก็รีบไล่เราไปอาบน้ำ  แล้วก็รีบมาขึ้นไปนั่งเขียนไดอารี่ที่ห้องอีก  ความจริงก็เหนื่อยแล้วอ่ะนะ  แต่ถ้าเขียนพรุ่งนี้เดี๋ยวลืม 555  ความจำสั้น

ส่วนข้างล่าง  ก็ยังนั่งสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานเลย  อ.ทะนิกลับไปประมาณ 5 ทุ่ม  ส่วนเราตอนนี้  5 ทุ่มครึ่ง  นอนดีกว่า  oyasuminasai

บันทึกประสบการณ์วันที่ 2/1 ของน้องดา >>

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3