บันทึกประสบการณ์ของน้องTan ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge #10
กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School
จังหวัด ไซตามะ วันที่ 6 ที่ญี่ปุ่น..

 

เช้านี้อากาศเย็นนิดหน่อย ตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะวันนี้จะได้ไปโรงเรียนวันแรก ก็รีบมารอบัสแต่เช้าเลย เลยถึงโรงเรียนเร็วหน่อย พอมาถึงนั่งรอสักพักรวงข้าวก็มา แถมโฮสรวงข้าวมาด้วยเพราะรวงข้าวเจ็บเท้า เลยขึ้นไปคุยกับทานิเซนเซย์เพราะจะไปหาหมอ ตอนแรกบอกว่าอาจต้องเสียค่าใช้จ่ายเยอะ แต่โชคดีที่ทำประกัน กันก่อนจะมา ก็เลยติดต่อทางเจเอ็ดที่ไทย เสร็จแล้วเซนเซย์เลยจะพาไปหาหมอหลังสอบเสร็จ แล้วก็ไปนั่งสอบกัน

เด็กเยอะมาก เลยต้องแบ่งเป็นหลายห้องหน่อย สักพักก็มีเซนเซย์เดินมาแจกข้อสอบ นั่งทำไปก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ลืมคำช่วยไปบ้างแล้ว แล้วก็นั่งรอประกาศผลสอบในนั้นเลยพอผลสอบออกมา ได้อยู่ห้องเดียวกับรวงข้าว ห้อง J ยังดีที่ไม่ต่ำมาก 5555 ตอนแรกเซนเซย์ให้จ่ายค่าหนังสือ มินนะ 4800 เยน แต่คิดว่ามันไม่คุ้ม เรียน 5 วันเอง เลยกะจะไปขอซีร็อกแทน พอนั่งดูวีดิทัศน์เกี่ยวกับการใช้จักรยานในญี่ปุ่นจบพร้อมกับฟังพี่คนไทยอธิบาย การใช้ชีวิตในญี่ปุ่นเสร็จ ก็เดินลงไปบอกโยโกะคาวะซังไว้ เค้าก็ไม่มีปัญหาอะไร

สักพักทานิเซนเซย์ก็มาบอกว่า คุณครูศิริพรอยู่ข้างล่าง ให้ลงไปหา เดี๋ยวไปโรงพยาบาลด้วยกัน รวงข้าวก็นั่งกรอก เอกสารไป สักพักทานิเซนเซย์ก็มาแล้วก็พาไปหาหมอ แต่ตอนนั้นจะเที่ยงแล้วก็เลยไปหาไรกินกันก่อน มาจบที่ร้านราเม็งร้านนึงที่ทานิเซนเซย์บอกว่าราคาถูก พอราเม็งมามันร้อนไง ทานิเซนเซย์เลยบอกว่าถ้าซู้ดเข้าปาก เร็วๆ จะทำให้ไม่ร้อนมาก เลยลองทำดู ได้ผลจริงๆ แต่ยังไงลิ้นก็พองไปกับคำก่อนหน้านั้นแล้ว

กินเสร็จก็ไปที่ โรงพยาบาล รวงข้าวก็ไปตรวจ เรากับคุณครูศิริพรก็มานั่งรออยู่ข้างนอก แต่คิดว่าที่รวงข้าวเจ็บน่าจะเป็นเพราะ เดินเยอะด้วย เพราะเดินมากติดๆ กัน หลายวันเลย นั่งรอนานมาก ไม่มีอะไรทำ ทานิเซนเซย์เลยไปหยิบวันพีช มาให้อ่าน แต่ก็อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง 555 นั่งดูภาพเอา วันนี้คนเยอะด้วยก็ต้องนั่งรอไปเรื่อยๆ เสร็จแล้วก็ไปรับยา

ระหว่างรอก็คุยกับคุณครูศิริพร เลยกะว่าจะไปโตเกียวพรุ่งนี้กับคุณครู เลยนัดกันไว้ก่อนว่าจะไปเจอกันที่สถานีโตเกียว ทางออก west พอ 5 โมงกว่าก็แยกย้ายกันกลับ ตอนแรกเช็คตารางเวลาไว้แล้วว่าจะมาตอน 5 โมง 15 ก็คิดว่ายังไงก็ทัน แต่พอไปเช็คในตารางเวลาที่ป้ายมันกลับไม่มีรถจนถึง 6โมง 40 จะเดินกลับก็ไม่ได้ เพราะว่าเริ่มมืดแล้ว เลยไลน์ไปบอกปาป้าจังไว้ก่อนว่าวันนี้จะกลับช้า แถมวันนี้ฝนยังตกนิดหน่อยอีกต่างหาก เลยนั่งรอไปเรื่อยๆ หนาวมาก ไม่ค่อยมีคนด้วยมีแต่รถหาเสียง มายืนหาเสียงอยู่กับรถหาเสียงที่วิ่งผ่านไป 555 ยังดีที่ได้ไลน์คุยกับแม่ ทำให้ไม่เหงามาก

นั่งรอนานจนกระทั่งรถหาเสียงคันนั้นขับวนมา 3 รอบแล้ว สักพักบัสก็มา พอถึงป้ายบ้านรีบลงเลย ฝนดันตกอีก วังเวงมาก ณ วินาทีนั้นหนาวก็หนาว คิดถึงพ่อแม่แล้วก็น้องมากเลย อยากวิ่งกลับบ้านนะ แต่ถนนมันแฉะมากเลยต้องค่อยๆเดิน พอถึงบ้านรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย เพราะพอได้มาเล่นกับยูอิโตะเลยคลายเหงาบ้าง

บ้านที่มีเด็กอยู่ด้วยเนี่ยทำให้สดใสขึ้นเยอะเลย วันนี้ปาป้าจัง อัลเบิร์ต ลิลี่ยังไม่กลับบ้าน มาม่าจังเลยทำกับข้าวคนเดียว เลยมานั่งดู Frozen กับยูอิโตะคุง เพราะยูอิโตะชอบเอลซ่าเหมือนกัน 5555 แล้วมาม่าจังก็เรียกให้มากินข้าว นั่งกินกัน3คน เสร็จแล้วก็ไปล้างจาน อาบโอฟุโระ แล้วมานั่งเล่นกับยูอิโตะสักพัก ปาป้าจังก็มา ก็เลยบอกราตรีสวัสดิ์ ทุกคนแล้วขึ้นมาเขียนไดอารี่วันนี้รู้สึกเหงา เพราะงั้นเดี๋ยวไปเปิดซีรีย์ดูตามที่คุณครูศิริพรแนะนำดีกว่า