บันทึกประสบการณ์ของน้องTan ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge #10
กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School
จังหวัด ไซตามะ วันที่ 11 ที่ญี่ปุ่น..

 

วันนี้ต้องตื่นเร็วหน่อย อันที่จริงก็ 6 โมงเช้าเหมือนเดิมนั่นแหละ 555 แต่กว่าจะออกจากบ้านก็ 8 โมงกว่าแล้ว วันนี้จะไปพิพิธพันธ์จิบลิล่ะ แถมแบตกล้องก็เต็มเปี่ยมด้วย ^_^ นั่งรถไปชั่วโมงกว่านั่นแหล่ะเข้าไปในโตเกียวที่ kichjoji ซึ่งปาป้าจังบอกว่าที่นี่เป็นที่ที่คนญี่ปุ่นอยากมาอยู่มากที่สุด แล้วปาป้าจังก็มาส่งที่หน้าจิบลิ

เรากับมาม่าจังก็ไปยืนต่อคิวรอเวลาเปิดให้เข้า มาเร็วเหมือนกันนะ แต่ก็มีคนมายืนรออยู่เยอะพอสวมควร แถมวันนี้ฝนยังตกปรอยๆอีกด้วย แต่ตื่นเต้นมากเลยน้า แค่ทางเข้าก็ดูดีแล้ว เหมือนกำลังหลุดไปอยู่อีกโลกจริงๆ พอถึงเวลาเค้าก็ตรวจตั๋วแล้วให้เข้าไป ข้างในถ่ายภาพไม่ได้ เสียดายนิดหน่อย พอเข้าไปนี่มองไปทางไหน ก็มีแต่ตัวการ์ตูนของจิบลิ(แน่ล่ะ555)

ก็เดินไปเก็บกระเป๋าก่อน แล้วก็เดินเข้าไปห้องแรก เป็นเหมือนโซนการจัดแสดงวิวัฒนาการของทั้งการ์ตูนของจิบลิ และวิธีการสร้างแอนนิเมชั่น ที่ชอบมากก็คือ จะมีเหมือนเป็นตู้ใหญ่ๆ ข้างในก็จะมีตัวการ์ตูนเช่น มี 2 ตัวกำลังถือเชือกอยู่ แบบนี้หลายๆตัว พอหมุนด้วยความเร็วสูงเลยทำให้เห็นเหมือนกับว่าตัวนั้นกำลังแกว่งเชือกอยู่ สุดยอดมากๆ แถมยังมีให้ดูเป็นเครื่องฉายการ์ตูน ชนิดที่ว่าเห็นการทำงานของเครื่องจักรทั้งหมดเลย ห้องนี้สนุกมาก พอออกมายูอิโตะอยากไปขึ้นบันไดวน เลยเดินไปกัน

ตอนแรกไม่เท่าไหร่หรอก แต่มันสูงเกือบ 3 ชั้นแถมแคบด้วย หัวใจเกือบวาย แต่ยูอิโตะคุงดูชอบมาก เล่นแล้วเล่นอีก เราก็ยืนดูเฉยๆ เพราะกลัว ก็เดินดูไปถึงห้องทำงานที่เก็บรวบรวมต้นฉบับการ์ตูนต่างๆ ไว้ รวมถึงมีตัวอย่างของสีน้ำที่ใช้วาดให้ดูด้วย ดูเสร็จแล้วก็ถึงเวลากินข้าว แต่ที่นี่มีร้านอาหารที่เดียว แล้วคนก็เยอะ เลยต้องต่อแถวรอ ระหว่างรอเราก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ แล้วสักพักพนักงานก็เรียกไป พอกินเสร็จก็ไปเดินเล่น ผ่านห้องบัสแมว แต่ยูอิโตะก็ไม่เล่นเพราะ เรากับมาม่าจังไปเล่นด้วยกันไม่ได้ ยูอิโตะคุงเลยไม่เล่น 555 เลยเดินไปที่ดาดฟ้า จะมีหุ่นยนตร์ตัวยักษ์อยู่(ตรงนี้ถ่ายรูปได้) แถมยังมีบันไดวันอีก ยูอิโตะเลยชอบเป็นพิเศษ

แล้วก็เดินไปที่ห้องฉายภาพยนตร์เพราะใกล้ได้เวลาแล้ว พอเข้าไปในห้องนั้น สวยมากๆเลย มีลวดลายตามผนัง และบนฝ้าเพดาน เป็นพระอิตย์กับพระจันทร์ จำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่ว่าสนุกมากเลย แถมยังไม่มีบทพูดมากอีก เราเลยเข้าใจ 5555 แล้วยูอิโตะก็ไปเล่นบันไดวนอีกครั้ง แล้วก็เตรียมตัวออก อยู่ที่นี่จน 4 โมงเย็นเลย มาม่าจังเกือบลืมกระเป๋าไว้ที่ล็อกเกอร์แล้ว ดีที่นึกทัน เลยวิ่งลงไปเอาก่อน แล้วก็เดินกลับ คือผ่านสวนสาธารณะ ที่นี่คิดว่าหลงป่าจริงๆนะ 555 ตอนแรกคิดว่าจะกลับเลย แต่มาม่าจังก็พาเดินไปที่อพาร์ทเมนท์นึง ห้องเพื่อน ปาป้าจังอยู่ที่นี่ แล้วเหมือนวันนี้จะมีปาร์ตี้ ปาป้าจังเลยมาอยู่นี่ตั้งแต่เช้า อัลเบิร์ตก็มาด้วย แต่ต้องรีบกลับ

มีเพื่อนปาป้าจังคนนึงเค้ามาอยู่ไทย 10 ปีเลยพูดไทยได้ ไม่เข้าใจอะไรเค้าก็จะอธิบายให้ ที่นี่มีหมาด้วย เป็นพุดเดิ้ลสองตัว เล่นกับมันตลอดเลยเพราะมันขี้อ้อน คุยกันสักพัก เราก็ไปช่วยเค้ายกอาหารกันมาเป็นชิ้น ขนาดพอดีคำให้เลือกตัก เราก็กินไปนิดหน่อย แต่อิ่มมากเลย(บอกแล้วว่าอยู่นี่กินน้อยตลอด) แล้วก็คุยกับเพื่อนปาป้าจังนิดหน่อย ถึงรู้ว่าเค้าเป็นคนที่อยากเป็นโฮสเหมือนกัน เลยมารวมตัวกันแล้วพูดคุยแนะนำ วิธีการการรับเป็นโฮส ดังนั้นทุกคนเลยใจดีมาก เราก็คุยกับเค้าไม่ค่อยรู้เรื่อง เค้าก็จะพยายามพูดช้าๆ บางทีเราก็ออกไปเล่นกับหมากับยูอิโตะบ้าง พอ 2 ทุ่มก็เริ่มเคลียโต๊ะ แล้วทุกคนก็ทยอยกลับ แล้วปาป้าจังก็ ขอตัวกลับด้วย พอถึงรถทุกคนยกเว้นปาป้าจังก็หลับหมด เพราะเพลียมาก โดยเฉพาะมาม่าจังที่ต้องวิ่งขึ้นบันได กับยูอิโตะ555 แล้วก็ถึงบ้าน มาม่าจังก็ไปเตรียมโอฟุโระเลย แล้วทุกคนก็รอคิวกันอาบน้ำ ส่วนเราอาบเสร็จก็ขึ้นห้อง อัดเสียงแล้วกัน เหนื่อย เดี๋ยวไปนอนแล้ว