บันทึกประสบการณ์ของน้องTan ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge #10
กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School
จังหวัด ไซตามะ วันที่ 1 ที่ญี่ปุ่น..

วันนี้จะได้ไปญี่ปุ่นแล้ว ตื่นเต้นมาก ทางเจเอ็ดดูเคชั่นนัดไว้ว่าจะมาเจอกันตอนตี 5 วันนี้เลยตื่นเช้าเป็นพิเศษ ตั้งแต่ตี 3 แน่ะ พ่อกับแม่แล้วก็น้องมาส่ง  มาถึงยังไม่มีใครมาเลยถ่ายรูปเล่นก่อน สักพักพี่เก๋ก็โทรมาบอกว่า ทุกคนมาแล้วก็เดินไป เจอรวงข้าวกับคุณครู พอมาครบแล้วพี่เก๋ก็พาไปเช็คอิน จากนั้นพี่เก๋ก็แจกเอกสารต่างๆและตั๋วเครื่องบิน แล้วก็ถ่ายรูปกับป้ายของเจเอ็ดดูเคชั่น

 

แล้วก็เข้าข้างใน ไปเดินดูของนิดหน่อยจึงเดินไปรอขึ้นเครื่องซึ่งจะเปิดให้ขึ้นไปได้ตอน 6.50 แต่กว่าเครื่องจะขึ้นก็ 7 โมงกว่าแล้ว ขึ้นเครื่องมาส่วนมากก็นั่งดูหนัง ดูเพลินเลย จนเครื่องมาถึงสนามบินนาริตะประมาณบ่าย3โมง กัปตันก็บอกว่าฝนตกนิดหน่อย แต่มันทำให้หนาว T T หนาวจนต้องเอาแจ็คเก็ตมาใส่ แต่ยังดีที่ในสนามบินเปิดฮีตเตอร์ คนไทยมาเยอะมากจนคิดว่าที่นี่ เป็นสนามบินสุวรรณภูมิ 555 แล้วก็ไปผ่านตม.เข้าญี่ปุ่น  ตอนนี้ถึงญี่ปุ่นโดยสมบูรณ์แล้ว เย้ !!!

 

จากนั้นคุณครูก็พาไปซื้อตั๋วบัสที่จะพาไปที่ saitama -shintoshin ได้บัสรอบ 17.25 น. คุณครูก็โทรไปบอกทานิเซนเซย์ เพื่อที่จะได้มารอรับ บนบัสคนน้อยมาก เลยเลือกที่นั่งได้สะดวก เราเลือกนั่งริมหน้าต่างจะได้ดูวิว ตลอดทางเห็นซากุระเต็มไปหมดเลยแต่ดูไปสักพักก็เริ่มง่วง ก็เลยหลับไปตื่นนึง (ที่ไทยพึ่งจะ 4 โมงกว่าเองนะ = =) นั่งบัสไปอีกประมาณชั่วโมงกว่า ก็ถึงสถานี saitama –shintoshin ซึ่งทานิเซนเซย์มารอรับอยู่แล้ว(คนขับมายกกระเป๋าลงจากรถเองเลย 555)

 

จากนั้นทานิเซนเซย์ก็พาไปที่ YONO-GAKUIN ก่อนเป็นโรงเรียนที่ให้ทุนเรามาเรียน แล้วก็อธิบายถึงวิธีการมาโรงเรียนของแต่ละคน และชวนไปสวนสตรอเบอร์รี่ในวันที่ 3 แล้วจึงเตรียมแยกย้ายไปบ้านโฮสของแต่ละคน แต่ว่าบ้านเราอยู่ทางเดียวกับคุณครูศิริพร ทานิเซนเซย์ก็เลยไปส่ง ส่วนรวงข้าวเซนเซย์อีกคนไปส่ง ไปถึงบ้านโฮสคุณครู โฮสคุณครูก็พาขึ้นไปบนบ้าน บ้านคุณครูมีคนอเมริกากับคนจีนอยู่ด้วย ดูใจดีทั้งคู่เลยล่ะ สักพักโฮสของคุณครูก็เอาชามาให้ แล้วคุยกันอีกนิดหน่อย เลยได้รู้ว่าครั้งที่คุณครูภารดีมากับทางเจเอ็ดฯ คุณครูก็เคยมาพักบ้านนี้เหมือนกัน บ้านนี้มีสัตว์เลี้ยงด้วยนะ น้องหมาน้องแมวบ้านนี้น่ารักมากเลย ><

 

สักพักทานิเซนเซย์ก็ขอตัวพาเราไปส่งก่อน ระหว่างทางนั่งรถไปเงียบมาเพราะเราไม่พูดญี่ปุ่นไม่เก่ง ฟังก็ไม่เก่ง เลยไม่ค่อยได้คุยอะไรกัน มาถึงบ้านเราประมาณ 3ทุ่ม เฉอะแฉะมากเลย ทานิเซนเซย์ก็อธิบายอะไรกับโฮสนิดหน่อยแล้วก็ขอตัวกลับ โฮสให้เราเรียกเค้าว่า ปาป้าจังกับมาม่าจัง และมีลูกชาย ชื่อยูอิโตะ  3 ขวบน่ารักมากแก้มแดงอยู่ตลอดเวลา แล้วก็อัลเบิร์ต เป็นคนสเปนมาเช่าอยู่ ปาป้าจังก็เรียกให้มากินข้าว ให้เรากินซาชิมิก่อนเลย แต่มันชิ้นใหญ่กินยากมาก(เพราะใช้ตะเกียบ) แต่ก็อร่อยมาก พอเค้าเห็นเราใช้ตะเกียบไม่ถนัดเลยไปเอาส้อมมาให้แทน อาหารน่ากินทุกอย่างเลย อาจเป็นเพราะหิวแล้วก็เป็นได้ แล้วก็นั่งคุยกันต่อ

 

 

สักพักมาม่าจังก็มาเรียกไป บอกว่าจะสอนวิธีการอาบโอฟุโระให้ ขั้นตอนมันเยอะ แต่อุ่นสบายมากในอากาศที่หนาวแบบนี้แล้วเค้าก็พาไปห้องนอน ให้พวงกุญแจชื่อสถานีรถไฟมาให้คือ Ageo เพราะกลัวเราจำไม่ได้ (จริงๆก็เรียกผิดอยู่บ่อยๆ เป็น Aego แล้วทุกคนก็ไม่เข้าใจ 5555) เสร็จแล้วเลยมานั่งเขียนไดอารี่บนโต๊ะหัวเตียง ที่มีแผนที่แสดงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ วางไว้เต็มไปหมด พร้อมกับรหัสไวไฟด้วย  ตอนนี้จะไปนอนแล้วล่ะ เหนื่อยมากเลย