บันทึกประสบการณ์ของน้องRuangkhow ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge #10 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 8 ที่ญี่ปุ่น..

วันนี้ก็ต้องออกจากบ้านแต่เช้าไปเรียนเหมือนเดิม เท้าก็ยังปวดเท่าเดิม ยังไม่ดีขึ้นเท่าไรเลย แถมวันนี้อากาศยังหนาวมาก ฝนที่ตกลงมายังกลายเป็นน้ำแข็งเลย แอบมีหิมะนิดๆอีกต่างหาก พอดูอุณหภูมิปรากฎว่า 3 องศา เลยจัดการประโคมเสื้อกันหนาว ถุงมือ หมวก ผ้าพันคอเต็มที่เลย

พอมาถึงโรงเรียนก็ค่อยยังชั่วหน่อย เริ่มอุ่นจนต้องถอดจัดมาเต็มเมื่อกี้ออก ชั่วโมงเรียนเริ่มด้วยสอบ Dictation คาตะคานะเหมือนเดิม คราวนี้พลาดไปข้อนึงแอบเสียดายเหมือนกัน ต่อด้วยเรียนบทที่ 9 แล้วก็ยังได้พูดคุยกับคนเวียดนามที่นั่งอยู่ด้านหลัง เพราะพวกเราคนไทยนั่งหน้าสุดกันหมดเลย (คลาสนี้คนเวียดนามเยอะมาก เกินครึ่งเลย แล้วคนที่มาเรียนที่โรงเรียนนี้ก็อายุ 20 ขึ้นกันหมดเลยด้วย)

พอเที่ยงครึ่งแล้วทุกคนคิดว่าจะได้กลับบ้าน แต่กลับเกือบลืมกันว่ายังมีเรียนคัดคันจิต่ออีก (พวกเรานี่แหละที่เป็นคนเตือน) ในคาบก็ให้ฝึกเขียนคัดจิ 5 ตัว ต่อจากนั้นก็เขียนประโยคตามที่อาจารย์บอก โดยตัวไหนมีคันจิก็ต้องเขียนเป็นคันจิ แล้วประโยคเหล่านั้นก็จะมีคันจิที่เพิ่งคัดไป 5 ตัวอยู่ด้วย

พอเรียนเสร็จก็ไปหาอะไรทานกับตาลแล้วก็พี่คนไทยอีกคนที่รู้จักกันในคลาส ชื่อว่าพี่เอิร์น พี่เอิร์นพาไปที่ร้านสะดวกซื้อแถวหอพี่ ซื้อซูชิกันมาคนละแพค แล้วก็ไปกินกันที่หอ ต่อจากนั้นไปห้างแถวสถานี omiya กัน แวะชอปของ disney กันแปปนึงก็ไปดู loft กันต่อ ใน loft ก็คล้ายๆ b2s ที่ไทยในแหละ มีสารพัดเครื่องเขียนกับหนังสือ ก็เลยได้ซื้อดินสอกดไป เพราะดันเอามาแต่ปากกาแล้วลืมเอาลิควิดมา เลยลำบากเวลาจะลบ แถมวันนี้ยังมีการบ้านด้วย

พอซื้อเสร็จดูของเสร็จก็ 4 โมงครึ่งเข้าไปแล้ว เลยแยกย้ายกลับบ้านกัน พอมาถึงบ้านก็คุยกับโฮสนิดหน่อย แล้วก็ไปทำการบ้านที่ห้องถึงเกือบ 3 ทุ่ม พอทำเสร็จข้าวเย็นก็ใกล้เสร็จพอดี แต่พอกำลังจะได้กิน อาริสะเผลอทำอะไรขัดใจโอโต้ซังสักอย่างเข้า เลยเริ่มดุกันยาว โยงประถึงปัญหาประเทศเลย บรรยากาศก็เริ่มตึงเครียด หิวก็หิวแต่ก็ต้องรอแล้วก็ฟังที่เขาดุด้วย นานเข้าจนเกือบชั่วโมงก็ทนไม่ไหว เลยขอออกมาเข้าห้องน้ำแล้วโทรศัพท์หาแม่ ร้องไห้เลยด้วยเพราะตอนนั้นกังวลหลายอย่าง ไหนจะเรื่องเจ็บเท้าเดินไม่ค่อยได้ เงินเหลือน้อยเพราะเสียค่าหมอไปเยอะแล้ววันศุกร์ก็โดนนัดให้ไปอีกรอบด้วย ไหนจะโมโหหิวแล้วก็ง่วงมากแล้วด้วย แม่ก็บอกว่าให้อดทน อีกอาทิตย์เดียวเอง เรื่องเงินถ้าไม่พอเดี๋ยวจะโอนมาให้เพิ่ม

สักพักโอก้าซังก็ออกมาตามเลยต้องวางสายไป โอก้าซังก็ปลอบ แล้วตักเตือนเรื่องต่างๆนิดหน่อยบอกว่าไม่ควรออกมาแบบนี้ สักพักก็เรียกให้ไปทานข้าวกันสักที ตอนนั้นก็ยังไม่หยุดร้องดีเลย พอเข้ามาก็เห็นว่าอาริสะเองก็ร้องไห้แล้วยังไม่หยุดดีเหมือนกัน โอโต้ซังเองก็บอกว่าไม่ควรออกไปแบบนั้นแล้วก็ตักเตือนอีกนิดหน่อย สักแปปก็ได้เริ่มทานข้าวเย็นกันสักที(อาหารเย็นหมดแล้วจนโอก้าซังต้องเอาไปอุ่นไมโครเวฟก่อนรอบนึง) ปาเข้าไปเกือบ5ทุ่มแล้วเลยรีบทานแล้วขอไปนอนเลย