วันนี้ตื่นมาตอนประมาณ 8.30 วันสุดท้ายแล้วที่จะได้นอนที่บ้านนี้ เศร้ามากๆ เลย

ไม่รู้ว่าทำไมชอบบ้านหลังนี้มากๆ ไม่อยากไปจากบ้านหลังนี้เลย แม้ว่าจะมีโฮสที่เป็นแม่กับลูกสาวแค่สองคน และความห่างวัยของวัยก็ต่างกันมาก แต่บ้านนี้อบอุ่นมากๆ ไม่เหงาเลย หัวเราะกันตลอด

ตื่นมาก็เจอแม่ทำกับข้าวให้เสร็จ เราก็ไปอาบน้ำและก็มานั่งกินข้าว

จากนั้นคนอื่นๆ ก็ทยอยกันตื่นมา คือ ลูกสาวและทะนิโกะซัง(บอสของลูกสาว)ที่มาค้างคืนด้วย

ด้วยวันนี้เป็นวันอาทิตย์ เราจึงต้องไปโบสถ์ จึงขอตัวรีบไปโบสถ์ ออกจากบ้านก็ประมาณ 9 โมง นั่งรถไปประมาณครึ่งชั่วโมง ถึงโบสถ์ที่ชื่อว่า Church of Light เขต Ibaraki-shi

โบสถ์นี้เป็นโบสถ์ที่อยากมามากๆ เมื่อสองปีก่อน แต่ไม่คิดว่าเราจะได้มีโอกาสมาท่ีนี่ เป็นโบสถ์ที่สถาปัตยกรรมสวยมากๆ เลย เพราะว่าส่วนที่เป็นไม้กางเขนเป็นกระจกที่มีแสงส่องออกมาได้

โบสถ์นี้มีคนมานมัสการพระเจ้าประมาณ 100 คนได้ รวมถึงนักท่องเที่ยวที่อยากเข้ามาชมโบสถ์ในช่วงเช้า ส่วนใหญ่คนที่มานมัสการพระเจ้าที่นี่ก็เป็นคนวัยทำงานไปจนถึงรุ่นบรรพบุรุษเลยทีเดียว เอาเป็นว่าประทับใจมากๆ

จากนั้น ตอนเดินทางกลับบ้าน ไปแวะที่ห้างใกล้สถานี Yamada เพื่อจะซื้อเครื่องเขียนที่อยากได้อีกเล็กน้อย ล้มละลายมากเลย

ถึงบ้านตอนประมาณบ่ายโมงเลย

พอเข้าไปในบ้านปุ๊บ ก็จัดการเอาของใส่กระเป๋าให้หมด แล้วก็เอาของฝากให้กับโฮส มีกางเกงช้าง และก็ของจุกจิกเล็กน้อย ดูโฮสจะชอบเอามากๆ แล้วก็ลูกสาวเอาของขวัญมาให้ เป็น Hair oil ของ Jillstuart ซึ่งดังมากๆ ในญี่ปุ่น

พอร่ำลากันเสร็จก็ถึงเวลาไปสนามบิน โฮสเดินมาส่งถึงสถานีที่อยู่ใกล้บ้าน เศร้ามากๆ เลย ต้องจากกันแล้ว

นั่งรถไฟจากสถานี Senriyama ไปจนถึง Umeda แล้วก็นั่งรถลีมูซีนของสนามบิน รวมแล้วประมาณชั่วโมงกว่าๆ สัมภาระเยอะมากๆ

พอถึงสนามบินก็รีบเอาโปสการ์ดไปส่ง แล้วก็เช็คอิน ผ่านตม.ไป คนเยอะมากๆๆๆๆๆ อาจจะเพราะว่าวันนี้เป็นวันอาทิตย์ด้วยมั้ง

เข้าไปข้างใน เพื่อนก็จัดการซื้อขนมที่ duty free ให้เสร็จสรรพแล้วก็ไปนั่งกินสปาเกตตี้กัน หิวมากๆ เพราะว่าไม่ได้กินข้าวกลางวัน

จากนั้น ก็นั่งรถไฟไปยังเกท รอเวลาขึ้นเครื่อง

อยู่บนเครื่องง่วงนอนมากๆ สลบเลย

เปลี่ยนเครื่องที่ไทเป ด้วยสายการบินนี้ดีเลย์ทุกไฟลท์ที่ขึ้นมาเลยก็ว่าได้ ทำให้ไม่มีเวลานั่งพักเลยด้วยซ้ำ พอลงจากเครื่องก็ต้องวิ่งหาเกทเพื่อขึ้นเครื่องที่ไปกทม. วุ่นวายและเหนื่อยและของเยอะมาก

ขึ้นเครื่องมุ่งหน้าสู่เมืองไทย ครั้งนี้ไม่ค่อยง่วงแล้ว นอนมาเยอะ เลยจัดหนังไปสักสองเรื่อง

และก็ถึงเมืองไทยเวลาประมาณตี 1

ตอนแรกไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่เลย รู้สึกว่าญี่ปุ่น strict ทุกเรื่อง แล้วก็ใช้ชีวิตกันซีเรียสเกินไป แต่ว่าตอนนี้ชอบการอยู่บ้านกับโฮสมากๆ ถ้าไปเที่ยวแบบอยู่โรงแรมก็คงจะไม่ได้รู้เรื่องราวชีวิตประจำวันคนญี่ปุ่นแบบ insight 5555

หลังจากกลับมา ก็ยังคงใช้เวลาญี่ปุ่นเหมือนเดิม เพราะเวลาที่ญี่ปุ่นเร็วกกว่าที่ไทย 2 ชั่วโมง ทำให้นอนเร็ว ตื่นเร็ว และกระตือรือร้นมาก คิดถึงการใช้ชีวิตกับโฮสมากๆ รู้สึกตื่นตัวและชีวิตมีสาระตลอดเวลา ต้องดูแลและรับผิดชอบตัวเอง และก็ทำอะไรเองหมด กลับมาไทยก็พยายามที่จะใช้ชีวิตเหมือนตอนที่อยู่กับโฮส

คิดถึงโฮส