วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ต้องมาโรงเรียนแล้ว ใจหายเหมือนกัน

วันนี้ดีใจมากได้เรียนกับ 柴田先生 ด้วย แอบชอบอาจารย์มาตั้งแต่วันแรกที่เจอแล้ว อาจารย์เป็นคนแลดูห้าวๆ พูดจาห้าว แต่เป็นคนใส่ใจกับนักเรียน และเอ็นดูนักเรียนมากๆ

วันนี้เรียนภาษาญี่ปุ่นจากเพลง ซึ่งเป็นเพลงที่เพิ่งฟังมาจากร้านราเมงเมื่อวาน เพลงชื่อว่า 日々 เกี่ยวกับชีวิตของคุณตาคุณยาย หลังจากนั้นก็ไม่ได้เรียนอะไรกันต่อ เพราะว่าเพื่อนชวนอาจารย์คุย กลายเป็นชั่วโมง 会話 ไปเลย

มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ Michael มาจากอินโดนีเซีย มาเป็น 留学生 1 ปี เป็นคนที่เรียนจริงจังมากๆ เค้าบอกว่ารู้สึกเสียเวลา อยากเรียนเรื่องยากๆ กว่านี้ แล้วก็มีโอกาสได้พูดคุยกันทั้งห้องเลย

คนในห้องเพิ่งรู้ว่าวันนี้มาเรียนเป็นวันสุดท้าย คนที่ไม่เคยคุยกันก็เลยได้คุยกันซะงั้น มีเด็กอายุ 17 เอง แต่เก่งภาษาญี่ปุ่นมากๆ ชื่อ ブンちゃん มาจากไต้หวันกับเพื่อนไต้หวันอีกคนหนึ่งชวนไปกินซูชิ แล้วก็ไมเคิลด้วย แต่ว่าก็ไม่ได้กินด้วยกัน เพราะว่าหลังเลิกเรียนต้องเข้าพบไปพูดคุยและรับมอบเกียรติบัตรจากครูใหญ่

หลังจากรับมอบเกียรติบัตรเสร็จ ฝนตกแรงมากเลยนั่งรอในโรงเรียน พอฝนซา กำลังจะออกไป ครูใหญ่พาไปเลี้ยง お弁当 ที่ร้านตรงข้ามกับโรงเรียนซะงั้น เป็นร้านที่ไม่เคยเห็นเลยทั้งๆ ที่อยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนแท้ๆ อร่อยมากๆ และก็นั่งคุยกับครูใหญ่ไป ครูใหญ่สอนวิชาพวกไฟฟ้า เลยจัดบทเรียนเกี่ยวกับไฟฟ้าระหว่างกินข้าวซะเลย55 ก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่มื้อนี้อิ่มจังตังค์อยู่ครบ55

จากนั้นก็นั่งรถไฟไปเที่ยวที่ 万博公園 แต่พอไปถึง เหลืออีกแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น แต่สวนกว้างมากๆ ก็เลยต้องรีบเดิน พออากาศร้อนแล้ว สวนก็สวยดีนะ แต่ไม่น่าเดินเลย แดดแผดเผามาก55 และ Expo ก็ถูกปิดปรับปรุง พอเดินครบก็เลยกลับบ้าน วันนี้ไม่มีแพลนแล้วไม่รู้จะไปไหนอีกดี เลยพากันกลับบ้าน

วันนี้เป็นวันแรกที่กลับบ้านเร็ว กลับตอนฟ้ายังไม่มืด พอกลับไปบ้าน ตกใจมากๆ เพราะไม่มีใครอยู่บ้านเลย เห็นแม่บอกว่าจะไป 体操教室 ก็เลยคิดว่าจะกลับมาดึกๆ แบบวันพฤหัสที่แล้ว เลยกะว่าจะเขียนโปสการ์ดให้เสร็จ แต่ที่ไหนได้ จู่ๆ แม่ก็กลับมาประมาณหกโมง เพราะว่าวันนี้คลาสถูกยกเลิกไป แม่คงตกใจที่เห็นเรากลับมาบ้านเร็ว เลยรีบทำกับข้าวเย็นให้กิน

วันนี้ดูข่าวกับแม่ เป็นข่าวที่น่ากลัวมากเลย คือว่าเครื่องบินในญี่ปุ่น จังหวัดอะไรก็จำไม่ได้ บินต่ำเกินไป ทำให้ไปตกที่บ้านหลังหนึ่ง ไหม้บ้านทั้งหลังเลย และลูกสาวที่รักหมามากๆ ก็ไม่ยอมออกมาจากบ้าน เพราะหมาไม่ออก ก็เลยเสียชีวิต เศร้ามาก 🙁