วันนี้ปุ้นกับมิ้นแพลนกันไว้ว่าจะไปนารากับโกเบ ตอนที่ปุ้นบอกโฮส โฮสก็ถามปุ้นว่ารู้รึเปล่าว่านาราอยู่ตรงไหนแล้วโกเบอยู่ตรงไหน555 คือถ้าเอาโอซาก้าเป็นจุดศูนย์กลาง โกเบจะอยู่ทางซ้ายของโอซาก้า ส่วนนาราอยู่ทางขวาของโอซาก้า พูดง่ายๆคืออยู่กันคนละทางเลย แต่ปุ้นก็รู้อยู่แล้ว และก็คุยกับมิ้นแล้วว่าที่นารากับโกเบที่เที่ยวมันไม่มากเท่าไหร่ น่าจะเก็บหมดภายในวันเดียว

ตอนเช้าเรานัดเจอกันที่สถานีอุเมดะ แต่มิ้นยังไม่มาปุ้นเลยไปซื้อข้าวปั้น กับขนมมากินรอ สุดท้ายมิ้นส่งไลน์มาบอกว่าจะมาช้า ให้ปุ้นไปหาที่ซื้อตั๋วคันไซ ทรูพาสไว้ก่อนเลย ปุ้นเลยเดินไปหาที่ซื้อตั๋วซึ่งต้องไปซื้อที่สถานีเจอาร์โอซาก้า เดินจากสถานีอุเมดะไปประมาณ5นาทีก็มาถึง ปุ้นยืนรอมิ้นอยู่หน้าที่ขายตั๋วซักพักมิ้นก็มา แล้วเราก็ไปซื้อตั๋วกัน โดยตั๋วมีราคา4000เยน สามารถขึ้นรถไฟได้สองวัน วันละกี่รอบก็ได้ แถมมีบัตรส่วนลดค่าเข้าสถานที่ท่องเที่ยวแนบมาด้วย เป็นตั๋วที่คุ้มค่ามากๆ

พอซื้อตั๋วเสร็จพวกเราก็ไปขึ้นรถไฟเพื่อมุ่งหน้าไปยังนารา โดยสถานที่ที่เราจะไปกันนั้นมีแค่ที่เดียวคือวัดโทไดจิ ซึ่งมีไดบุทสึองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ นอกจากนั้นไฮไลท์ของวัดนี้คือกวางที่มีอยู่เป็นร้อยๆตัวทั่วบริเวณหน้าวัด พวกเราอยู่ในวัดกันเป็นชั่วโมงก่อนจะออกมาหาข้าวกลางวันกินกัน มื้อเที่ยงวันนี้เป็นราเมงไก่สับ ใส่ไข่ต้ม อร่อยดี แล้วเราก็รีบขึ้นรถไฟไปยังสถานที่ต่อไปคือโกเบ แต่คุยกันไปคุยกันมากลายเป็นว่า มิ้นอยากไปดูปราสาทฮิเมจิ เราเลยนั่งรถไฟยาวๆไปลงที่ฮิเมจิ

ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งนั่งรถไฟกันตูดแฉะ ในที่สุดพวกเรามาถึงปราสาทฮิเมจิกันตอนห้าโมงเย็น ซึ่งหมดเวลาเข้าชมแล้ว พวกเราเลยเข้าไปได้แค่สวนใหญ่ที่อยู่หน้าปราสาทเท่านั้น แต่ก็เห็นปราสาทฮิเมจิได้อย่างชัดเจน พวกเราก็เดินถ่ายรูปเล่นกันอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ออกมาเพื่อไปยังสถานที่สุดท้ายของวันนี้คือ โกเบ

กว่าจะนั่งรถไฟมาถึงโกเบก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว ที่ที่เราไปกันคือหอคอย Kobe Port ซึ่งตั้งอยู่บริเวณท่าเรือ บอกเลยว่าเที่ยวตอนกลางคืนนี่ดีมากๆ เพราะไม่มีแดด และไฟขอหอคอยที่เปิดตอนกลางคืนมันสวยมากๆ ฝั่งตรงข้ามกอคอยจะเป็นชิงช้าสวรรค์ขนาดใหญ่ ซึ่งสวยไม่แพ้หอคอยเลย พวกเราอยู่ที่โกเบกันจนถึงประมาณสามทุ่มก็ต้องรีบกลับ ไม่อย่างนั้นปุ้นจะพลาดรถเมล์กลับบ้าน

ระหว่างทางกลับต้องผ่านสถานีโคชิเอ็นซึ่งเป็นที่ตั้งของสนามเบสบอลที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่น วันนั้นมีการแข่งขันพอดี แล้วช่วงที่ปุ้นกลับบ้านก็เป็นช่วงที่การแข่งขันจบพอดี คนเลยขึ้นมาแน่นรถไฟไปจนถึงสถานีอุเมดะเลย กว่าจะถึงบ้านได้ก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่ม ปุ้นเลยเล่าเรื่องเที่ยววันนี้ให้โฮสฟัง ซึ่งโฮสกับลูกชายโฮสดูตกใจมาก ไม่คิดว่าเราจะไปเที่ยวแบบย้อนไปย้อนมาขนาดนี้555 บอกเลยว่าเหนื่อยแต่สนุกดี ^^ แล้วปุ้นก็ไปอาบน้ำแล้วก็เข้านอนตอนเกือบเที่ยงคืน