บันทึกประสบการณ์ของน้องช่อ ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 5 ที่ญี่ปุ่น..
อาหารเช้าวันนี้เป็น ผัดเนื้อใส่พริกหยวก ออมเล็ท และก็ผัดเห็ดใส่หมูมั้ง กินเสร็จค่อยไปล้างหน้าแปรงฟัน!! เราทำแค่วันนี้วันเดียวแหล่ะ ที่กินข้าวก่อนแล้วค่อยมาแปรงฟันอ่ะ แต่ที่บ้านโฮสต์เขาทำยังงี้ทุกวันเลยอ่ะ!!
นัดดาไว้ 9โมงที่ลถานี 南浦和ว่าจะออกตั้งแต่8 โมงเพราะกลัวหลง แต่ก็ออกสายอยู่ดี 8.30แหน่ะ แต่ก็ไม่หลงทางน่ะ เพราะแม่print แผนที่ให้ซะละเอียดเลย แต่ว่าส่วนใหญ่เราก็ไปตาม sense เอา ก็ดูแผนที่ไม่เป็นอ่า พอถึงแล้วดีใจมากเลย มาถูกแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ แต่พอออกจากบ้านแล้ว เพิ่งรุ้ว่าตัวเองลืมแว่น ลำบากจริงๆ มองไม่ค่อยเห็นเลย แงๆๆๆ
วันนี้จะไป 原宿 (はらじゅく)ไปเจออาจารย์เราอีกคนที่ได้ทุนไปเรียนโทที่ญี่ปุ่น ขึ้นรถที่ 南浦和 ไปต่อที่赤羽(あかばね)ไปต่ออีกสายที่池袋(いけぶくろ)แล้วก็ลงที่ 原宿(はらじゅく)ไปถึงก่อนอาจารย์ซะอีก
มาถึงประมาณ 10โมง คนยังไม่เยอะเท่าไหร่ อ๊ะ! เจออาจารย์แล้ว ใส่รองเท้าแตะเชียว ลุย!!原宿กันเลย เริ่มที่ไปซื้อของ ดาได้เสื้อหนึ่งตัว แล้วก็ไปแวะร้าน だいそ 100円 มีของบางอย่างที่ตามราคาป้าย ช็อปแหลกเลย ซื้อของให้ผ.อ.ด้วย เป็นตุ๊กตามั้ง แชร์คนละครึ่งกับดา
แล้วก็ซื้อชาเขียวลูกอม ช็อคโกแลต ให้เพื่อนๆแล้วก็คนรู้ตัก ตั้งเยอะแยะเลย หมดไปเกือบ3000 เยนน่ะ ของเยอะมาก สวยๆทั้งนั้นเลย มีตั้ง3-4ชั้นน่ะ ครูโอ๋บอกว่า ร้าน100เยนที่อื่นไม่ค่อยมีของน่ารักอย่างนี้นะ ที่นี่มันมีวัยรุ่นมาเดินไง แต่งตัวสวยๆทั้งนั้น ผู้ชายก็หล่อ ของก็เลยเป็นแบบน่ารักๆ ของดีด้วยนะ เยอะแยะเลย ของเล่น ของกิน ขนม เครื่องใช้ เครื่องเขียน
แม้กระทั่งเมล็ดสำหรับปลูกต้นไม้ ผัก ดอกไม้ ก็มี ประตูวิเศษของโดราเอมอน หรือ คอปเตอร์ไม้ไผ่ก็มี 5555 ดาก้ซื้อ ครูโอ๋ก็ซื้อของฝากไปให้อาจารย์ นักเรียนที่โรงเรียนเหมือนกัน เลยถือของกันพะรุงพะรังยังกับคนบ้า
เดินไปต่อก็ซื้อเครปกิน อร่อยมากกกกก บอกว่าเอา fresh blueberry crape แต่เขาฟังไม่รู้เรื่อง เลยต้องให้ครูโอ๋พูดทับศัพท์เป็นภาษาญี่ปุ่น ถึงจะฟังออก ราคาก็450เยน อร่อยมากมายอ่ะ บูลเบอรรี่เป็นลูกๆเลย อร่อยชะมัดเลย เดี๋ยวต้องไปหาซื้อที่สยามละ เห็นที่สยามก็มี55555 ไม่ต้องมาถึงญี่ปุ่นเลย
เสร็จแล้วก็ไปถ่ายรูป พูริคูระ สนุกอ่ะ แต่ไม่ค่อยถนัด มันเร็วมาก แอ็คท่าไม่ทัน ภาพเลยออกมาไม่สวยเท่าไหร่ ตอนตกแต่งก็สนุกดี มีให้ทำเองรีบมาก กลัวเวลาหมด จะตกแต่งไงก็ได้ เห็นวัยรุ่นมาเต็มเลย เป็นตู้ๆเลย ติดๆกันเลย เข้าไปนี่มีแต่ตู้ถ่ายรูปทั้งนั้นเลย ที่นี่ขายของไม่แพง เสื้อภาพสวยๆรองเท้าบูธน่ารักๆ อยากได้มากๆ แต่เอาไปใส่ที่ไทยก็ไม่กล้า เลยไม่ซื้อดีกว่า
บ่ายแล้ว หิวข้าว ครูโอ๋พาไปเลี้ยงฉลองที่ได้มาญี่ปุ่น อาหารเป็นผัดเนื้อใส่หัวหอม อร่อยมากอ่ะ แบบว่าเนื้อมันสไลด์บางๆ ติดมันนิดๆ ถ้าเป็นที่ไทยนี่ ไม่กินนะเนี่ย มิโสะอีกถ้วย อิ่มจังตังค์อยู่ครบ อาจารย์เป็นคนเลี้ยง เสร็จแล้วครูโอ๋พาไปเที่ยวต่ออีก ที่ใกล้ๆ เป็นศาลเจ้า めいじじんぐ ใหญ่มากๆ มีคนมาแต่งงานที่นี่ด้วย มีกล้องเยอะแยะเลย จากนั้นก็เข้าไปในศาลเจ้า มีพิธีอะไรไม่รู้ เขาไม่ให้ถ่ายรูปเลยมีเจ้าหน้าที่คุมเยอะแยะเลย
ก่อนเข้าเราได้ชำระล้างจิตใจให้สะอาดก่อนเข้าไปในศาลเจ้าด้วย โดยวิธีคือ 1. ตักน้ำมาล้างมือทั้ง2ข้าง เสร็จแล้วก็ตักมาล้างปากแล้วบ้วนทิ้งไม่ใช่กลืนนะ 55 จากนั้นก็ตักน้ำอีกรอบแล้วเทโดยให้ไหลลงไม้ที่เราจับเป็นอันเสร็จพิธี เอ้อ ครูโอ๋ให้โทรไปหาแม่ด้วย แต่ก็โทรไม่ติด เสียดายจัง
ที่นี่อากาศดีมาก ชาวต่างชาติเยอะมาก พวกฝรั่งเยอะชะมัด ต้นไม้ต้นใหญ่ๆทั้งนั้น แล้วก็ถ่ายรูปกันเยอะเลยทีเดียว เพราะมีคนถ่ายรูปให้ เป็นครูโอ๋นี่เอง 555 ที่ศาลเจ้านี้ได้ซื้อおまもりด้วย เป็นคำอธิษฐานที่ขอให้ Ent’ ติด 800เยนเลยทีเดียว เอาไว้พกติดตัว ต่อจากนี้เรา3คนก็ไป しんじゅくกันต่อ
ระหว่างทาง ครูโอ๋ได้ซื้องานศิลปะด้วย อ.ศิลปินหล่อมาก ดูเด็กๆอยู่เลย แต่ครูโอ๋บอกว่าแล้วแต่จะให้เงินเขาเท่าไหร่ก็ได้ แต่ก็อย่าให้เข้าขาดทุนแล้วกัน เป็นมารยาท โดยที่ครูโอ๋ให้เขาเขียนก็มีความหมายว่า เพียงมีจิตใจก็…(คิดเอาเอง 555) มันเป็นคุณค่าทางจิตใจนะ ความหมายดี แล้วครูก็บอกว่าตรงตึกนี้มี tokyuhan kinokuniya พาเข้าไปแล้วก็ล่ำลากันซะงั้น
แล้วครูก็กลับบ้าน เราสองคนก็ดูของกัน จากนั้นก็ไป kinokuniya ไปหาซื้อหนังสือการ์ตูนให้เพื่อน เรื่องヘタリア หาเจอแล้ว เหนื่อยชะมัด ปวดขามากๆ วันก่อนก็ไป kinokuniyaที่อื่นแต่ไม่เจอ มาที่นี่เจอแล้ว
ประมาณ4โมงเราก็กลับกัน ต้องรีบกลับเพราะเดี๋ยวกลับไม่เป็น ต่อรถไฟหลายต่อเหลือเกิน ขาเนี่ยปวดไปหมด ไปเที่ยวทุกวันเลย เดินตลอด(ขนาดเหนื่อยก็ยังไปทุกวัน) เดินตลอด สมแล้วที่พี่เขาบอกอย่าเอารองเท้าส้นสูงไป เพราะมันเมื่อยจริงๆขอบอก เราเที่ยวกันหลายที่ด้วยไง ไปทุกวันอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เรียนเสร็จตอน12.30น. ก็จะไปต่ออีก wow! กลับไปไทยขาคงแข็งแรงขึ้นเยอะ
มาถึงสถานี みなみうらわ ก็มาเอาจักรยานที่มาจอดไว้เมื่อเช้า มาถึงประมาณ5โมง ยังไม่มืดเท่าไหร่ พอจำทางได้ ทางกลับบ้านมันไม่ยากอย่างที่คิดแฮะ ง่ายมากเลย กลับถูกแล้ว ดีใจชะมัด จะได้ไม่ต้องเป็นภาระคนอื่นเขา กำลังจะเลี้ยวเข้าบ้าน เจอแม่พอดี กำลังจะออกไปซื้อของ กะจะไปด้วยซะหน่อยแต่แม่บอกว่า ไปพักเถอะ แต่เราก้คิดว่าอยากจะไปตลาดกันอยู่เหมือนกันนะ ชวนดาดีกว่า ฮุฮุ ฮิฮิ
มื้อเย็นวันนี้อร่อยมาก เป็นข้าวผัดใส่เห็ดหน่อไม้ แครอท ไก่ แล้วเอาไปหุงในหม้อหุงข้าว กินกับซุปอะไรไม่รู้ มีเห็ดเล็กๆอยู่ในนั้น แล้วก็เต้าหู้ด้วย อร่อยมากๆๆ หอมกลิ่นเห็ดอ่ะ แม้ถามจะกินส้ม กินกล้วยมั้ย แต่ก็บอกว่าไม่กินอิ่มแล้ว ขนาดอิ่มๆแม่ยังเอาเค้กมาให้กินอีก อร่อยมากเลย มีผลไม้ในนั้นเยอะแยะเลย ครีมอร่อยมาก เหมือนเค้กไอติมที่กินที่ฮาราจูกุเลย อร่อยชะมัดเลยอ่ะ
วันนี้กินข้าวเสร็จเร็วประมาณ3ทุ่ม ก้เลยไปอาบน้ำซะเลย อาบน้ำเสร็จได้ยินเสียงเปียโน เลยเข้าไปดูในห้อง ปรากฏว่าแม่เล่นเปียโนอยู่ โห แก่แล้วแต่ยังเล่นเป็นอยู่ ไฮโซอ่ะ คือบ้านนี้เขาชอบเพลงคลาสสิกกันทั้งบ้านสิเนอะ บ๊ายบายนอนดีกว่า อิอิ
บันทึกประสบการณ์วันที่ 6 ของน้องช่อ >>
Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3