วันที่ 9 เดือนมิถุนายน ปี 2559 วันนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปรวมพลที่โรงเรียนตอน 8 โมง เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่ต้องไปเข้าค่ายกับทางโรงเรียน ซึ่งที่โรงเรียนจะพาไปก็คือ แถบโบโซในจังหวัดจิบะ พอรวมพลที่โรงเรียนเสร็จแล้วก็ขึ้นรถบัสมุ่งสู่หมูบ้านโบโซเป็นอันดับแรก นั่งรถไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงที่หมู่บ้านโบโซ แต่น่าเสียดายที่ตอนลงรถฝนก็เริ่มลงเม็ดแล้ว ที่หมู่บ้านโบโซนั้นเป็นหมู่บ้านที่มีบ้านสมัยเก่าเรียงรายกันเต็มไปหมด อีกทั้งยังอยู่ในภูเขาอีกด้วย เรื่องธรรมชาติก็คงไม่ต้องพูดถึงว่ามันสดชื่นและงดงามขนาดไหน     หลังจากใช้เวลาเดินทางในหมู่บ้านประมาณ 2 ชม. ก็กลับขึ้นรถบัสและเดินทางสู่ที่ถัดไป ซึ่งก็คือวัดที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนักจากหมู่บ้านและพักกินอาหารกลางวันกันที่นี่ ที่นี้มีซอฟท์ครีมนมสดที่มีชื่อเสียงของจังหวัดจิบะอยู่ หลังจากถึงเวลารวมพลแล้วรถก็มุ่งสุ่โรงแรมที่อยู่ไม่ไกลนักจากชายหาด ในตอนนี้ทุกคนจะได้เวลาพักจัดสัมภาระและเข้าสู่โรงยิมเพื่อทำกิจกรรมร่วมกันในโรงยิมนั้น     เริ่มมาถึงก็เป็นแข่งยืนบนกระดาษสี่เหลี่ยมทีมไหนยืนได้นานกว่าก็ชนะไป จากนั้นก็เป็นการแข่งชักเย่อและวิ่งสามขาถึงจะไม่ได้ชนะทั้งหมดแต่ก็ดีใจที่ได้ลงแข่ง หลังจากจบการแข่งและแจกรางวัลทั้งหมดก็เป็นการแสดงเต้นและร้องเพลงของคนไทยและคนจีนซึ่งแต่ละการแสดงสุดยอดมาก หลังจากจบกิจกรรมในโรงยิมก็ได้เข้าสู่เวลาอาบน้ำพักผ่อนและนอน     ศูนย์แนะแนวศึกษาต่อประเทศญี่ปุ่นเจเอ็ดดูเคชั่น เป็นสำนักงานตัวแทนในประเทศไทยของสถาบันการศึกษาที่ญี่ปุ่นโดยตรง เปิดตั้งแต่ปีค.ศ.1999  ดำเนินการสมัคร เรียนต่อญี่ปุ่น ครบครันทุกขั้นตอน สมัครเรียนกับโรงเรียนที่เจเอ็ดดูเคชั่นเป็นตัวแทน เหมือนการสมัครเรียนกับโรงเรียนที่ญี่ปุ่นโดยตรง  ไม่มีค่าดำเนินการใดๆ รับรองโดยสมาคมไทยแนะแนวการศึกษานานาชาติ (TIECA) ติดต่อสอบถาม – สมัคร เรียนต่อญี่ปุ่น สาขาสีลม โทร. 02-2677726 ต่อ 101-104 […]

วันที่ 8 มิถุนายน 2559 วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน ก็รีบทำธุระในตอนเช้าให้เสร็จแล้วไปเรียน แต่วันนี้มีความพิเศษหน่อยก็คือ ขนมปังในตอนเช้าเป็นเมล่อนปังที่ชอบและวันนี้ฝนไม่ตก พอไปถึงโรงเรียนก็ไปหาเซนเซที่ดูแลเราและเซนเซก็พาขึ้นไปที่ห้องเรียน พอไปถึงที่ห้องเรียนปรากฏว่ายังไม่มีใครมาเลย เซนเซก็เลยบอกว่างั้นตอนนี้ก็ให้คิดเรื่องที่จะแนะนำตัวไว้ก็แล้วกันโดยที่จะให้บอกสิ่งที่ตัวเองชอบอะไรมาก็ได้ 10 อย่าง ซึ่งมันไม่น้อยเลยทีเดียว ถือว่าเป็นโจทย์ที่ค่อนข้างหินในการคิดสิ่งที่ตัวเองชอบ พอนักเรียนในห้องเริ่มมา ทุกคนในห้องตกใจมาก บางคนก็นึกไปว่าตัวเองเข้าผิดห้องหรือเปล่า แต่พอเซนเซอธิบายว่าเป็นนักเรียนใหม่ ทุกคนก็อ๋อในทันที พอทุกคนมากันครบแล้ว ก็ถึงเวลาแห่งการแนะนำตัว ก็แนะนำตัวไปเรื่อยๆ ตามที่ตัวเองคิดเอาไว้ และแล้วก็เข้าสู่คาบเรียน คาบเรียนของที่นี่ถือว่าเข้มข้นกว่าที่ไทยอยู่พอสมควรได้เรียนครบทุกด้านของภาษาญี่ปุ่นเลยทีเดียว แต่เนื่องจากเป็นวันแรกเลยไม่ค่อยจะได้คุยกับใครซักเท่าไหร่   หลังจากจบจากคาบเรียนแล้วก็ไปที่ฮาราจุกุในทันที ที่ฮาราจุกุนั้นก็ถือว่าเป็นแหล่งที่มีวัยรุ่นอยู่มากพอสมควรเลยทีเดียว ทั้งๆ ที่เป็นเวลาบ่ายกว่าๆ แต่กลับเจอนักเรียนยันคนทำงานอยู่ที่ฮาราจุกุเต็มไปหมดเลย หลังจากนั้นก็เริ่มเดินสำรวจฮาราจุกุกัน ร้านเครปต่างๆ อันเป็นที่เลื่องชื่อของฮาราจุกุก็เรียงรายกันเต็มไปหมด สมแล้วจริงๆที่เป็นฮาราจุกุ     หลังจากนั้นก็ออกจากฮาราจุกุโดยที่ไม่ได้ซื้ออะไรแล้วก็มุ่งสู่ชิบุย่าที่อยู่ใกล้ๆ ฮาราจุกุในทันที ที่ชิบุย่านั้นมาถึงก็ได้ไปเหยียบตรงรูปปั้นหมาฮาจิโกะที่เลื่องชื่อ จากนั้นก็เดินเล่นตามที่ต่างๆ ของชิบุย่า อย่างเช่นตึก 109 ของชิบุย่า ซึ่งที่นั่นก็ได้ซื้อเสื้อมาสองตัวหลังจากหน้ามืดซื้อเสร็จกลับพบว่าเงินบินออกจากกระเป๋าพอสมควร การช็อปที่ชิบุย่าก็เลยจบแต่เพียงเท่านี้ ที่เหลือก็เดินตามตึกต่างๆ เช่นตึก tower records ที่ขายซีดีเพลง แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน […]

วันที่ 7 มิถุนายน 2559 วันนี้ตื่นก่อนเวลาที่ตั้งปลุกไว้ 1 นาที ไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรือว่าอย่างไร อาหารเช้าในวันนี้จะเป็น ขนมปัง พุดดิ้ง และน้ำชา ตามสไตล์ญี่ปุ่น พอกินอาหารเช้าเรียบร้อยก็ถึงเวลาต้องออกไปที่โรงเรียนแต่เนื่องจากยังจำทางรอบๆ ไม่ค่อยได้เลยใช้เวลาหลงอยู่พอสมควร หลังจากนั้นก็ถึงจุดที่นัดพบกับทากะคุงไว้และเข้าสู่โรงเรียน เริ่มมาถึงก็ไปติดต่อกับเจ้าหน้าที่ ทางโรงเรียนก็ให้สอบวัดความสามารถเพื่อจัดห้องเรียนให้กับพวกเรา การสอบเริ่มตั้งแต่ง่ายสุดไปจนยากสุด มีทุกอย่าง ทั้งไวยากรณ์ คำศัพท์ คันจิ การอ่าน การฟัง ครบเครื่องเรื่องภาษาญี่ปุ่นเลยทีเดียว     การทดสอบความสามารถกินเวลาช่วงครึ่งเช้าไปพอสมควร พวกเราเสร็จจากทดสอบความสามารถประมาณ 11 โมงได้ และทางโรงเรียนบอกให้กลับมาสัมภาษณ์กับอาจารย์ที่โรงเรียนอีกทีช่วงบ่าย ซึ่งตอนนี้เหลือเวลาว่างอยู่ซักพักนึงทางโรงเรียนเลยแนะนำที่แถวๆ นั้นให้ ซึ่งหนึ่งในนั้นมีมหาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดของญี่ปุ่นตั้งอยู่ นั้นก็คือ มหาลัยโตเกียว นั้นเอง พวกเราก็ไม่รอช้า รีบหาเส้นทางรถไฟแล้วมุ่งหนสู่มหาลัยโตเกียวในทันที เส้นทางนั้นต้องเดินไปขึ้นรถที่สถานีที่ค่อนข้างห่างจากโรงเรียนอยู่พอสมควร ก็เดินกันไปประมาณ 15 นาที จากนั้นขึ้นรถไฟไป 2 สถานี จนในที่สุดพวกเราก็มาถึงมหาลัยโตเกียว ไหนๆ ก็มาถึงทั้งทีก็เลยถ่ายรูปกันยกใหญ่     หลังจากนั้นพวกเราก็เดินตามหาโรงอาหารของมหาลัยโตเกียวกัน เพื่อนั่งกินข้าวและหลบฝนที่กำลังตกอยู่ […]

วันที่ 5 – 6 มิ.ย. 2559 ต้องบอกว่าเพิ่งกลับมาถึงไทยจากการไปญี่ปุ่นครั้งแรกในชีวิตได้ 5 วันก็ต้องบินไปญี่ปุ่นอีกครั้ง แต่คราวนี้ไปนานถึง 14 วันเลยทีเดียว มีเวลาให้เตรียมตัวเตรียมใจเตรียมของได้ไม่นานนักก็ถึงวันที่จะต้องออกเดินทางซะแล้ว ก่อนที่จะถึงวันออกเดินทางก็มีพี่ๆจากเจชาเลนจ์มาให้คำแนะนำว่า วันที่ออกเดินทางนั้นคนมาขึ้นเครื่องบินเยอะมาก เครื่องออก 5 ทุ่ม 45 ก็จริง แต่ก็ให้รีบมานะ ซัก 2 ทุ่มครึ่ง ไอ้เราก็รีบออกจากบ้าน เพราะฝนตกหนักด้วยกลัวรถติดเดี๋ยวมาสายคนเยอะจะตกเครื่องเอา ก็เลยมาถึงสนามบินตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง ซึ่งเคาเตอร์ที่ให้โหลดกระเป๋าเองก็ยังไม่เปิดเช่นกัน สรุปว่ามาเร็วเกินไปนั้นเอง จากนั้นก็นั่งรอซักพักเพื่อนร่วมทางนามว่าทากะคุงก็มาถึงสนามบินตามเวลาที่นัดไว้ จากนั้นก็โหลดกระเป๋า แล้วก็ทำเรื่องต่างๆ จนขึ้นเครื่องบิน ตั้งใจว่าจะหลับยาวๆ บนเครื่องบินแต่ดูเหมือนสภาพอากาศและที่นั่งไม่เป็นใจก็เลยหลับได้แค่นิดเดียว เผลอแปปเดียวก็มาถึงญี่ปุ่นซะแล้ว พอถึงญี่ปุ่นรีบไปหาตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทรแจ้งโฮสแฟมมิลี่ว่า ขณะนี้ได้มาถึงญี่ปุ่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ดูเหมือนยังเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอยู่ โทรได้เพียงแปปเดียวยังไม่ทันนัดเวลา เหรียญก็ดันหมดเกลี้ยงแล้วก็ไม่มีเหรียญจะโทรต่อ ก็เลยจำใจรีบนั่งรถไฟไปถึงสถานที่นัดกันไว้ พอไปถึงสถานีที่นัดกันไว้ ในขณะที่กำลังจะออกตามหาตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อที่จะโทรบอกโฮสว่าขณะนี้ได้มาถึงสถานีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่เหมือนเป็นโชคดีที่โฮสเองก็ออกมารอรับอยู่ที่สถานีเลย จากนั้นทากะคุงผู้ร่วมเดินทางมาก็ขอตัวแยกจากไปทำธุระต่อ หลังจากนั้นโฮสก็ได้พาเข้าสู่ที่พัก หลังจากแนะนำเรื่องต่างๆ ที่จำเป็นในการใช้ชีวิตเสร็จแล้วก็มีโอกาสได้คุยแลกเปลี่ยนความเห็นกับโฮสในหลายๆ เรื่องๆ เนื่องจากโฮสไม่เคยได้สัมผัสกับความเป็นไทยมาก่อนก็เลยได้บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไทยค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกัน และหลังจากคุยกันไปได้ซักพักก็ได้รู้จากโฮสว่าแถบที่มาอยู่เป็นแหล่งของประวัติศาสตร์ชั้นดีเลย (ตามที่ได้เขียนไปในใบรีเควสเลย…..) […]