บันทึกประสบการณ์ของน้องดา ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 4 ที่ญี่ปุ่น..
วันเสาร์ที่ 16 ตุลาคม 2553 การเดินทางวันที่ 4 กิจกรรมต้อนรับ + Kawagoe
วันนี้ตื่น ประมาณ 9 โมง 45 (ไม่ได้ตื่นสายนะ แต่เมื่อคืน okasan บอกเองว่า Yukkuri netekudasai 555) เมื่อวานเหนื่อยไปหน่อย 555 พอลงไปเจอ Okasan เค้าก็ถามว่าปวดขาไหม เราก็ไม่นะ เฉยๆ แปรงฟัน กินข้าว ไม่สิ กินอาหารว่าง รอบเช้า 555 เป็นผลไม้ (กล้วย+สาลี่) แล้วก็รีบไปที่สถานี Urawa เพื่อไปทำกิจกรรมต้อนรับนักเรียนต่างชาติ กับนักเรียนคนอื่น ๆ ของโรงเรียน Yono
เราไปก่อนเวลาด้วย เพราะกะจะไปเดินเล่นตรงสถานี แถวบ้าน และก็สำรวจเส้นทางเพิ่มเติม แล้วก็ไปถึงจุดนัดพบเกือบเที่ยง เค้านัดเที่ยงครึ่ง ก็เลยเดินเล่นต่อ ผ่านร้านแถวนั้นก็เห็นมีป้าย Urawa Red diamond เต็มไปหมดเลย คงจะมีบอลเร็วๆ นี้ 555 มาถิ่น Urawa ก็ต้องเจอกันบ้างละนะ
พอเดินเข้าไปในมินิมาร์ท ก็ได้โบร์ชัวร์ของทีมนี้มาเลย กะจะเอาไปให้ช่อ เพราะช่อชอบดูบอล เผื่อสนใจ แล้วก็เดินไปรอรับ รอต่อไป 12.30 น. ทีม อ.Tani ก็มาถึง แต่ยังขาดคนนึง คือคุณช่อชมพูนั่นเอง ไม่รู้ป้ามัวแต่ไปทำไรอยู่ เมื่อวานบอกว่าจะมาก่อนเวลานัด แหม….ก่อนจริงๆ คนที่มานี่ก็มีพี่คนไทย ด้วย 4 คน แล้วก็เป็นจีน แล้วก็จำไม่ได้แล้วว่าชาติไหนอีก 555
สักพัก อ.ทะนิก็ถามว่าจะรออีกคนหนึ่งไหม พี่เค้าบอกว่ารอค่ะ คนไทยด้วยกัน มาด้วยกัน ไปด้วยกัน 555 รอได้อยู่แล้ว น่ารักมากๆ แต่เราก็เกรงใจพี่เค้าอยู่นะ555 แต่ก็รอไม่นาน ประมาณ 12.40 น. ช่อก็มา วิ่งมาอย่างเร็วเลย เพราะเห็นคนมากันเต็มเลย 10 กว่าคน
แล้วก็เข้าไปใน Parco ซึ่งห้าง+ที่จัดงานอยู่ตรงข้ามสถานี Urawa เดินเข้าไปนี่ห้างใหญ่มาก แล้วคนกลุ่มเราก็มากันเยอะ ขึ้นลิฟท์คงไม่ไหว อ.ทะนิ เลยให้ไปขึ้นบันไดเลื่อน แล้วต่อด้วยบันได แต่ไม่รู้ชั้นไหน ลืมดูชั้นอะนะ555+ แค่รู้ว่าสูงมากอย่างเดียว555 น่าจะประมาณชั้น 15 ได้ (แต่ไม่เป็นไร แค่นี้เบาะ ๆ ขึ้นเขาก็ขึ้นมาแล้ว สบายมาก) เข้าไปตรงสถานที่จัดงานเป็นเหมือนเช่าห้องแล้วจัดงานอะนะ ตอนไปถึงคนยังไม่เยอะ
ข้างในมีกิจกรรมต่างๆ เกี่ยวกับญี่ปุ่นให้เล่นที่ไปทำอย่างแรกคือ เขียนชื่อ555+ ติดบัตร แล้วก็แปะธงชาติไทย (มีธงไทยเยอะเลยนะ เค้าเห็นความสำคัญของเรานะเนี่ย555) แล้วก็ไปใส่กิโมโน (มันว่างอยู่)
เค้าให้เลือกชุด เราเลือกสีอ่อนๆ หน่อย จะได้ไม่ทำให้ดูดำเกินไป 555+ เดี๋ยวเหมือนกาคาบพริก 555 เลือกแล้วเจ้าหน้าที่คนญี่ปุ่นใส่ให้ แบบว่าแค่วางบนไหล่ ชุดเดียวนี่ก็หนักอึ้งเลยอะ แต่ว่ามีแค่ชุดจริงๆ ไม่เห็นมีโอบิเลย แค่ให้เราจับชุดไว้ แล้วก็ถ่ายรูป ไม่เห็นได้ใส่ชุดเหมือนเค้าเลย แต่ก็นะ แค่ได้ใส่ก็บุญแล้ว
แล้วก็ไปเล่นของเล่นญี่ปุ่น ลองเล่น เคนดามะ ซึ่งแต่ก่อนเคยเล่นได้ แต่ตอนนี้ทำไมเล่นไม่ได้แล้วไม่รู้อะ เล่นตั้งนานกว่าจะได้สักครั้งนึง แล้วก็ไปเล่นโยโย่ เล่นยากกว่าอีก (สำหรับเรานะ เพราะไม่เคยเล่น ไม่ชอบอ่ะ) แล้วดูเค้าเล่น อะไรก็ไม่รู้ เหมือนตึกถล่มบ้านเราเลย แต่ใช้ตอกเอา ยากว่ะ แรงขนาดนั้น ก็ล้มสิคะ
แล้วก็เล่นลูกโป่ง ลูกโป่งลม 555+ ก็หนุกดี แล้วก็ไปเล่นเขียนพู่กัน ตอนแรกเค้าให้ฝึกก่อน เราเขียนนี่เลย 春馬และก็恋空คนญี่ปุ่นคนนึง ก็เข้ามาคุยว่าชอบหรอ เราก็บอกว่าชอบมาก เค้าก็บอกว่าชอบเหมือนกัน 555+ มีพวกแล้ว
จากนั้นก็ทำกิจกรรมกลุ่ม ตามสีป้ายชื่อที่เราได้มา ของเราสีแดง มีคนไทยด้วย ตั้ง 1 คน เป็นพี่วิศวะฯ ธรรมศาสตร์ ที่ได้ทุนมาเรียนญี่ปุ่น 1 ปี เค้าเพิ่งมาได้ไม่กี่วัน เลยยังไม่รู้อะไรเลย แม้กระทั่งภาษาญี่ปุ่น (ลำบากน่าดูเลย)ก็ช่วยอธิบายที่เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นพูดให้เล็กน้อย เกมที่เล่นเหมือนฝึกความสามัคคี เพราะในกลุ่มนี้แทบไม่มีใครรู้จักกันมาก่อน ส่วนใหญ่จะเป็นคนหลายเชื้อชาติมารวมกัน
การฝึกรำ Bon-odori ดูเหมือนว่าจะง่าย แต่ท่าเยอะเหลือเกินสำหรับเรา เพราะไม่ชอบเต้น ๆ ท่าเต้นก็จะมี ตบมือ 2 ครั้ง จับหัว ไขว้มือตรงหน้า เดินกางมือ 1 . 2 . 3 hop แล้วก็หมุนตัว มือไว้หัว-ก้น วนไปเรื่อย ๆ ถ้าจำผิดก็ขออภัยด้วยนะ พอดีไม่ถนัดเรื่องเต้น55+
ตอนแรกเจ้าหน้าที่กับคนญี่ปุ่นก็เต้นให้ดูก่อน อ.ทะนิก็เต้น น่ารักดีอ่ะ เหมือนโนบิตะเลยอ่ะ 555 แล้วเราก็ฝึกพร้อม ๆ กัน ท่าเยอะจริง ๆ เลย ไม่รู้ท่าไหนก่อน-หลัง มั่วมากอ่ะนะ ไม่อยากเห็นภาพตัวเองเลยอ่ะ แต่ อ. ถ่ายอ่ะ ทุเรศตัวเอง 555
ประมาณบ่าย 3 โมงก็จบกิจกรรม แล้วเราก็เตรียมเดินทางไป Kawagoe เพื่อดูเทศกาล เลยชวนพี่ ๆ จากจุฬา ธรรมศาสตร์ที่มาเรียนที่ saitama daigaku ที่มาทำกิจกรรมด้วยกันไปด้วย ซึ่งมีพี่จากอักษรจุฬาด้วย 2 คน เราก็ต้องฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ขอให้หนูโชคดีมีโอกาสได้เข้านะคะ (ขอให้ความฝันเป็นจริง เพี้ยงๆๆๆ…)
เดินทางไป Kawagoe ก็ไม่ยากนะ นั่งรถไฟไป omiya แล้วก็เปลี่ยนรถไฟไปสาย Kawagoe ถึงปั๊บก็เดินในงานเทศกาลได้เลย ตอนไปถึง อ.ทะนิก็บอกว่านี่คนยังไม่เยอะเลย เราก็มองหน้ากัน ว่า นี่หรอคนไม่เยอะ แทบจะไม่มีที่เดินแล้วนะ
พอเดินไปก็เริ่มหิว หาอะไรกินดีกว่า ซึ่งของขายเยอะมาก เป็นเหมือนงานวัดบ้านเราอ่ะ ส่วนใหญ่ก็มีแต่ของกิน แต่ขายของซ้ำ ๆ กันทั้นนั้นเลย ร้านขาย takoyaki กับ okonomiyaki นี่เยอะมากอ่ะ แล้วก็มีให้เล่นเกมจับฉลากอะไรประมาณนั้น ของที่โชว์นี่ดี ๆ ทั้งนั้นอ่ะ น่าจับดี แต่ไม่มีดวงด้านนี้เลยไม่เล่น เพราะเล่นทีไรได้แต่ยางมัดผม ไม่ก็ปากกา อ่ะ
จากนั้นเราก็ไปหาก็ไปหาซื้อ yakisoba กิน มันดูร้อน ๆ น่าอร่อยดี แล้วก็ยืนกินมันตรงข้าง ร้านนั่นแหละ (มีคนญี่ปุ่นยืนกินอยู่ก่อนแล้ว เราเลยกล้ายืนกินตรงนั้น) 555 คนเดินผ่านไปผ่านมาก็มอง แต่เราไม่แคร์ 55+ แล้วก็เดินจนมืด แวะไปดูตรงที่มีขบวน แต่มันยังไม่เคลื่อนอ่ะ เลยไปเดินดูของกินต่อ ห่วงกินมากอ่ะ
แล้วก็เดินไปเจอร้านขายอาหารร้านหนึ่งกลิ่นดูไทย ๆ มากอ่ะ พอเดินออกไปดูป้ายหน้าร้าน เขียนว่า Tai ramen พวกเราก็อ๋อทันที 55 แล้วก็เข้าไปถามป้าคนขายว่า Tai jin desu ka เค้าก็บอกว่าใช่คะ เราก็เลยอุดหนุนก๋วยเตี๋ยวเค้าหน่อย ทั้ง ๆ ที่ค่อนข้างอิ่มแล้ว แต่เห็นของไทย ก็กินได้ทั้งนั้นอ่ะ
แต่ก็สั่งต้มยำมาชามเดียว ช่วยกันกิน แต่เยอะมากอ่ะ ป้าลดราคาให้ด้วย 100 เยน เห็นเป็นคนไทยเหมือนกัน 55 รสชาติก็เหมือนที่ไทยเลย แต่แค่ขาดผักชี เพราะกลัวคนญี่ปุ่นไม่กล้ากิน แต่แค่สีต้มยำมันแดง ๆ คนญี่ปุ่นก็กลัวแล้วแหละนะ ตอนนั่งกินอยู่ มีคนเดินมาถามเราด้วยอ่ะ ว่าเผ็ดหรือเปล่า แต่เราก็บอกว่าไม่เผ็ด (ถามผิดคนหรือเปล่าคะ เราชอบกินเผ็ด ไม่ว่ายังไงก็กินได้ทั้งนั้น)
แล้วเราก็เดินเล่นไปเรื่อย แล้วก็รีบวิ่งกลับไป เดี๋ยวอ.จะรอ แต่ก็ไม่ได้นัดเวลากันไว้นะ แต่พอไปถึงสถานีเจอ อ.ทะนิกับครูบี ปรากฏว่าคนอื่น ๆ กลับไปกันแล้ว เหลือแต่เรา งงมากอ่ะ แล้วก็ไม่นัดเวลาล่ะคะ ดีนะที่ไม่คิดเดินต่อกัน ไม่งั้นก็คงต้องกลับกันเองอ่ะ
พอถึงสถานีแถวบ้าน ก็เริ่มกังวลว่า รถบัสจะหมดหรือเปล่า เพราะจะ 4 ทุ่มแล้ว okasan ก็บอกมาว่าถ้าดึกรถอาจหมดได้ นั่นไง จะมีรถไหนเนี่ย แต่ก็โชคดี ที่ป้ายรถมีคนรอเต็มเลย คงยังมีอยู่มั้ง ไม่งั้นคนญี่ปุ่นเค้าคงไม่รอกันหรอก แต่รถรอนานมากอ่ะ คงเป็นเพราะดึก รถบัสเริ่มวิ่งน้อยแล้วมั้ง แล้วก็มาถึงบ้านจนได้
มาถึง okasan กับ taka นั่งดูทีวี กับเล่นคอมอยู่ แล้วเค้าก็ถามเรากันว่าวันนี้เป็นไง สนุกไหม เหนื่อยไหม ตามประสา 555+ แล้วก็ขอดูรูปในกล้องเรา รูปบ้าบอเต็มเลย 55+ เค้าดูแล้วก็ขำ จากนั้นเราก็รีบไปอาบน้ำ เพราะตอนนี้จะ 5 ทุ่มแล้ว จากนั้นก็ไปหาไอติมกินตอนเขียนไดอารี่ นอนเที่ยงคืนกว่า ดึกมาก+ง่วงมากเลย oyasuminasai
*รถบัสไม่จอดรับคนนอกป้าย ถ้าจะขึ้นต้องไปอยู่ให้ตรงป้าย (มีวัยรุ่นญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่ง โบกรถตรงแยกไฟแดง แต่คนขับไม่รับ เลยต้องรีบวิ่งไปขึ้นป้ายหน้ากันใหญ่ 555)*
บันทึกประสบการณ์วันที่ 5 ของน้องดา >>
Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3