บันทึกประสบการณ์ของน้องผึ้ง ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge 2009 กับการเดินทางไปเรียนภาษาระยะสั้นและโฮมสเตย์ที่ประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 1

                            

13 Oct 09

วันนี้ออกจากบ้านประมาณตี 2 ครึ่งค่ะ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับตอนนั่งรถเลยหลับๆตื่นๆ ถึงสนามบินก็ประมาณตี 3 ครึ่ง แล้วก็ไปรอเฟรนกับอาจารย์ภารดี พอทั้ง 2 คนมาแล้วก็ไปถ่ายรูปกับป้าย J-Challenge คนมองเยอะแยะเลย เสร็จแล้วก็ต้องรีบเข้าเกทเพราะพี่พนักงานที่สนามบินบอกว่าเกทอยู่ไกล เข้าไปแล้วก็รอ จนกระทั่งได้เวลาก็ทยอยกันขึ้นเครื่อง แต่พอถึงเวลาเครื่องก็ไม่ออกซักที เพราะเหมือนมี Mechanical Problem เลยนั่งรอจนเครื่องซ่อมเสร็จ กว่าจะออกก็ประมาณ 6 โมงครึ่ง ทั้งที่กำหนดการจริงๆแล้วต้องออกตี 5 ครึ่ง

พอขึ้นเครื่องก็นั่งคุยนั่งเล่นเกมส์กับเฟรน เล่นไปซักพักก็เริ่มง่วงเลยหลับไปหน่อยนึง ตื่นอีกทีเค้าก็กำลังเสิร์ฟอาหารพอดีค่ะ

อาหารมื้อนี้เป็น omelet ค่ะ ซึ่งกินหมดเร็วมากๆเพราะหิว พอกินเสร็จระหว่างนั้นก็หลับๆตื่นไปอีกหลายรอบ จนถึงญี่ปุ่นก็ประมาณบ่าย 2.40 ครั้งแรกที่เห็นสนามบินนาริตะเหมือนอยู่ในทุ่ง เพราะแถวนั้นโล่งมากมีแต่ต้นหญ้า พอถึงสนามบินก็ล่าช้านิดหน่อยเพราะยังไม่ได้เขียนใบที่ใช้ผ่านด่านศุลกากร เลยต้องยืนเขียนใหม่ สรุปกว่าออกจากสนามบินได้ก็ประมาณบ่าย 3 กว่า เสร็จแล้วก็ไปจองตั๋วรถบัสเข้า Omiya ซึ่งเป็นที่นัดพบกับอาจารย์ของโรงเรียนที่จะไปเรียน ระหว่างรอรถก็ไปเดินเล่นในสนามบิน แล้วก็โทรศัพท์กลับบ้าน (บัตรที่ได้มาโทรได้ 3 นาทีเลยคุยแบบรีบมากๆ) เสร็จแล้วก็ไปนั่งรอจนรถมา

ระหว่างนั่งรถคราวนี้ไม่ได้หลับเลย นั่งคุยกับเฟรน ที่ญี่ปุ่นวิวสวยมาก รถแอบติดนิดหน่อย แต่ถนนก็สะอาดมาก กว่าจะถึง Omiya ก็ปาเข้าไปประมาณ 6 โมงกว่า แล้วก็เจอกับอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน Yono-Gakuin ชื่อ Tani Sensei พอทักทายกันเสร็จ Tani Sensei ก็ขับรถพาไปส่งที่บ้าน ตอนแรกส่งที่บ้านเฟรนก่อน เข้าไปทักทายกับโฮสต์เฟรนหน่อยนึง ก็รีบไปบ้านเพราะกลัวว่าจะดึก พอไปถึงก็เจอโฮสต์ผู้หญิงรออยู่ โฮสต์เราชื่อ Michiko san ค่ะ เห็นตอนแรกแล้วนึกว่าเป็นลูกสาวเขาเพราะยังดูสาวมากๆอยู่เลย พอเก็บข้าวของที่ห้องเรียบร้อยแล้ว Michiko san ก็พาออกไปทำบัตรรถไฟซึ่งเรียกว่า บัตร Suica เหมือนกับบัตรเติมเงิน BTS ของไทยเลยค่ะ จากบ้านไปสถานีรถไฟก็ไกลพอสมควรเหมือนกัน เดินประมาณ 15 นาที แต่เพราะว่าอากาศเย็นก็เลยเดินได้เรื่อยๆ พอไปถึงสถานีเค้าก็สอนวิธีเติมบัตรและวิธีขึ้นรถไฟไปโรงเรียน เสร็จแล้วก็เดินกลับบ้านมาทานข้าว ที่บ้านโฮสต์เราทานข้าวเย็นประมาณ 2 ทุ่มค่ะ มื้อแรกเป็นไก่บดผสมเต้าหู้ อร่อยดีค่ะ กินเสร็จแล้วก็ช่วยเค้าล้างจานแล้วก็รีบขอตัวไปอาบน้ำนอนเพราะพรุ่งนี้ไปเรียนวันแรกเลยไม่อยากไปสายค่ะ..

บันทึกประสบการณ์วันที่ 2 ของผึ้ง

กลับหน้าแรก

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
DIARY บันทึกประสบการณ์ จากน้องเฟรน ผู้ชนะจาก J-Challenge 2009
Yono Gakuin Japanese Language School
เก็บตกภาพบรรยากาศงาน Jeducation Fair 15
Diary บันทึกประสบการณ์ เรียนภาษาที่ญี่ปุ่นจากผู้ชนะเลิศ J-Challenge 2008