บันทึกประสบการณ์ของน้องดา ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 13 ที่ญี่ปุ่น..

วันอังคารที่ 26 ตุลาคม 2553  วันกลับแสนเศร้า  TTOTT

วันนี้ ตื่นมา 8 โมง เพื่อจะเขียนจดหมายทิ้งไว้ เสียกระดาษไปหลายแผ่นมาก เพราะเขียนผิด แล้วก็ไม่มีลิควิด 55 มีจดหมาย 2 ฉบับ ฉบับนึงให้ที่บ้าน (ไปหย่อนใส่ตู้จดหมายไว้) อีกฉบับจะให้ อ. ทะนิ ขอบคุณที่เค้าดูแลเรามาตลอดอะนะ ประมาณนั้น ใช้เวลาบรรจงเขียนนานมาก 55 ประมาณ 11 โมง ลงมาเจอ ไอโกะ กำลังแต่งตัว จะไปเรียน  สักพักแม่ก็กลับมา ไม่รู้ออกไปไหนเหมือนกัน ประมาณ 11 โมงครึ่งTaka ก็ขี่จักรยานไปมหาวิทยาลัย  แต่ไม่รู้  พวกเค้าเรียนที่ไหนกันนะ 55 แล้วก็มานั่งเขียนไดอารี  แต่ไม่รู้วันนี้ จะเขียนอะไรดี 55 มันดูเหงาๆ เศร้าๆ …………..ก็เอาเป็นรูปที่บ้านไปดูละกัน 55

เที่ยง  Okasan  ก็ทำข้าวปั้นให้กิน อิ่มแปล้ เลย บ่ายโมงก็ออกจากบ้านBye Bye Mori house (ก่อนออกจากบ้าน  Okasan  ดันเห็นจดหมายที่เราไปหย่อนไว้ที่ตู้จดหมายหน้าบ้านซะงั้นอ่ะ  แล้วพอเห็นว่าเป็นของเราเค้าก็ตกใจ  แล้วก็รีบใส่ที่เดิม  555แหม..เราอุตส่าห์ซ่อน)  แล้ว  Okasan  ก็ขับรถไปส่งที่ป้ายรถบัส  แถว โอมิยะ  พอไปยืนรอนี่รู้สึกเลยว่า วันนี้หนาวมาก ฝนก็ตก  ลมก็แรง  ถ้าอยู่ญี่ปุ่นต่อเสื้อกันหนาว คงไม่พออ่ะ เพราะมันจะหนาวขึ้นเรื่อยๆ

 

บ่าย 2.10 น. ก็ร่ำลากับ Tani sensei ช่อร้องให้เลยอ่ะ ไม่อยากกลับ 55 เราก็ยังไม่อยากกลับเหมือนกัน ยังสนุกกับญี่ปุ่นอยู่เลย ท้องฟ้าก็ดูเศร้าๆ 55 (คิดไปเองปะ) แล้วก็ถึงสนามบิน นาริตะ เกือบ 5 โมง รีบเข้า check-in ตอนกลับนี่สบายๆ ไม่ค่อยเข้มงวด เท่าไหร่แล้วอ่ะ กระเป๋าเกินก็ไม่ได้ว่าอะไรเลย  55 จากนั้นก็รีบวิ่งไปซื้อของที่ Duty free  เพราะเงินเหลือ หมื่นกว่าเยน แล้วรอขึ้นเครื่อง กิน Pasta บนเครื่องเลี่ยนได้อีก + ขนมเรื่อยๆ   ถึงไทยเที่ยงคืนกว่า รอโหลดกระเป๋าอีก นานมาก ง่วงก็ง่วง ถึงบ้านตี 1 ห่างบ้านไปนาน รู้สึกเหมือนไม่ใช่บ้านตัวเองยังไงไม่รู้ กว่าจะได้นอนตี 2 พรุ่งนี้เช้าไปโรงเรียนอีก 55 ไม่ต้องพักกันเลยทีเดียว

  

ความรู้สึกที่ได้มาญี่ปุ่นครั้งนี้

                ก่อนอื่นเลยก็ต้องขอบคุณ  J-edcation  ที่จัดการแข่งขันดี ๆ แล้วมีรางวัลดีๆ ได้มาญี่ปุ่นขนาดนี้  ซึ่งตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะผ่านการแข่งขันรอบแรกด้วยซ้ำไป  แต่ก็ดีใจที่เราโชคดีได้มาญี่ปุ่น    ได้เรียนรู้วัฒนธรรม  ความเป็นอยู่  วิถีชีวิตของคนญี่ปุ่น  ด้วยตัวของพวกเราเอง  ได้มีโอกาสเรียนภาษาญี่ปุ่นกับโรงเรียน  Yono  แถมอ.ใหญ่ (อ. ทะนิ) ยังดูแลพวกเราเป็นอย่างดีอีกตลอดเวลาที่เราอยู่ที่ญี่ปุ่น  (อ.ก็ดูแล นักเรียนคนอื่นดีเหมือนกันนะคะ)  แล้วเรายังมีโอกาสได้อยู่ในครอบครัวชาวญี่ปุ่น  ที่น่ารักมากครอบครัวหนึ่ง  ซึ่งมีแต่ความสนุกสนานเฮฮา  อบอุ่น  เป็นกันเองมากๆๆ  นอกจากนั้นยังได้ไปเที่ยวตามที่ต่าง ๆ ที่เราต้องการ  ทำให้ได้ฝึกการเดินทางด้วยรถไฟ  JR  จนคล่อง

  

การมาญี่ปุ่นครั้งนี้มีแต่ความสนุกสนาน  และได้ประสบการณ์กลับไปอยากเต็มที่  ได้เรียนรู้ทุก ๆ อย่างในญี่ปุ่น  มากกว่าที่คาดคิด  ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืม….

แล้วเจอกันใหม่นะ  ประเทศญี่ปุ่น55  คงมีโอกาสหน้าสำหรับเราอีกสักวัน

Bye Japan

じゃ、また

26/10/2010

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3