Jeducation staffs visit Japan

ความเดิมตอนที่แล้ว เราออกเดินทางจากประเทศไทยมาถึงประเทศญี่ปุ่นโดยสวัสดิภาพ  หลังจากส่งน้องๆ CBC, TOKYO GALAXY และ TOEI กันแล้ว ก็ถึงคิวของเก๋ที่จะติดตามกลุ่มนักเรียน Yono – Gakuin Japanese Language School  ไปที่จังหวัดไซตามะกันค่ะ

อาจารย์ที่มารับพวกเราชื่อ TANI เซนเซค่ะ (ใครที่เคยเยี่ยมชมบูท Yono ในงานแนะแนวศึกษาต่อของเจเอ็ดฯ ก็คงจะคุ้นหน้าคุ้นตากับ Tani เซนเซเป็นอย่างดีค่ะ )  พอเซนเซมาถึงสนามบินก็เช็คชื่อนักเรียนกันก่อนเลยค่ะ ซึ่งมีทั้งนักเรียนระยะสั้นและระยะยาวนะคะ จากนั้นเราจะเดินทางไปโรงเรียนกันด้วยรถบัสที่เซนเซนำมารับค่ะ

      
มากันครบแล้วก็เตรียมตัวออกเดินทางได้เลยค่า~~

หลังจากทุกคนประจำที่บนรถเรียบร้อยแล้ว Tani เซนเซบอกว่า เราจะใช้เวลาเดินทางจากสนามบินไปที่ไซตามะ ประมาณ 2 ชั่วโมงค่ะ ระหว่างอยู่บนรถเซนเซก็จะคุยกับนักเรียน ชี้แจงรายละเอียดกำหนดการต่างๆ รวมทั้งพยายามจำชื่อเล่นของนักเรียนทุกคนไปด้วยล่ะค่ะ แล้วเซนเซก็มาบอกเก๋กับพี่จูนว่า จากนี้เราจะพานักเรียนส่วนหนึ่งไปส่งที่หอพักและพาไปที่โรงเรียน เพื่อรอโฮสต์แฟมิลี่มารับ และจะพาเก๋กับพี่จูนไปดูหอพักนักเรียนหรือโฮสต์แฟมิลี่บางที่ด้วย จากนั้นเซนเซก็ปล่อยให้นักเรียน รวมทั้งพวกเราได้พักผ่อนกันค่ะ  (ปล. ที่บอกว่าพาไปดูโฮสต์แฟมิลี่ ก็เพราะว่าที่ Yono มี Home stay Program ด้วยค่ะ)

Tani เซนเซชี้แจงรายละเอียดต่างๆแก่นักเรียน ระหว่างที่อยู่บนรถค่ะ

 
(ภาพซ้าย) แก๊งค์ 4 สาว Short Term จากจุฬาฯค่ะ
(ภาพขวา) น้องอุ๊ (ซ้ายสุด) และเพื่อนๆ

        
บรรยากาศ 2 ข้างทาง

 
(ภาพซ้าย) ซากุระแรกกกกกก ตั้งแต่เดินทางมาถึงค่ะ ภาพไม่ค่อยชัดเท่าไร ก็ถ่ายจากบนทางด่วนอะจ้า~~
(ภาพขวา) และแล้วเราก็มาถึงไซตามะ ลองชมวิวจากมุมสูงนะคะ

     
มาถึงหอพักของนักเรียนหญิงแล้วล่ะค่ะ

แก๊งค์นี้ยังไม่ได้ลง เพราะพักแบบโฮมสเตย์จ้า~~
     
แล้วก็แวะส่งนักเรียนชายบางคนที่หอชายค่ะ

                                                                                           ถึงโรงเรียนแล้วค่า~ 

พอเดินทางมาถึงโรงเรียน ก็มีโฮสต์แฟมิลี่บางบ้านมารอรับนักเรียนแล้วค่ะ อาจารย์ก็จะแนะนำนักเรียนให้รู้จักกันกับโฮสต์แฟมิลี่ และหลังจากนั้นโฮสต์แฟมิลี่ก็จะพานักเรียนกลับไปพักผ่อนที่บ้านค่ะ

                        
                                       

จากนั้นเราได้เข้าร่วมฟังปฐมนิเทศเกี่ยวกับการพักแบบ Home Stay ที่จัดขึ้นสำหรับนักเรียนที่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นไม่มากค่ะ โดยเนื้อหาก็จะพูดถึงมารยาทเล็กๆน้อยๆในการอาศัยในบ้านของชาวญี่ปุ่น และการใช้ชีวิตทั่วๆไปค่ะ

จากนั้นบรรดาโฮสต์แฟมิลี่ทั้งหลายก็จะทยอยกันมารับนักเรียนค่ะ

(คนกลาง) น้องพุ่มข้าว ชลศรานนท์ ถ่ายคู่กับโฮสต์แฟมิลี่ค่ะ น้องข้าวเป็นลูก
สาวของคุณประภาส ชลศรานนท์ค่ะ โดยทั้งคุณพ่อและคุณแม่สนับสนุนน้องข้าวเป็นอย่างดีค่ะ ก่อนหน้านี้น้องข้าวก็ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นระยะสั้นกับ OISCA Senior High School ที่จังหวัดชิสุโอกะด้วยค่ะ

เหลือน้องบอมบ์ที่อาจารย์จะพาไปส่งที่บ้านโฮสต์ค่ะ ขับรถจากโรงเรียนไปประมาณ 15 นาทีได้ค่ะ แต่ทานิเซนเซบอกว่าถ้ามาโดยรถไฟก็สะดวกเช่นกันค่ะ ระหว่างที่อยู่บนรถเซนเซก็ชวนน้องบอมบ์คุย ถามเรื่องภาษาญี่ปุ่นว่าเรียนมามากน้อยแค่ไหนแล้ว ชอบฟังเพลงญี่ปุ่นมั๊ย หรือชอบอะไรเป็นพิเศษบ้าง ซึ่งเก๋ว่าเป็นความน่ารักเฉพาะตัวของอาจารย์ชาวญี่ปุ่นนะคะ ที่จะพยายามจำชื่อนักเรียนหรือสิ่งที่นักเรียนสนใจเป็นพิเศษให้ได้ เรียกได้ว่าใส่ใจกันตั้งแต่แรกเจอเลยค่ะ..

ขับรถกันไป คุยกันไปพักนึงก็ถึงบ้านโฮสต์แฟมิลี่แล้วล่ะค่ะ ลักษณะบ้านเป็นบ้านเดี่ยว มีพื้นที่หน้าบ้านนิดหน่อยบ้านนี้มีกัน 4 คนค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ ลูกชายและลูกสาว อายุรุ่นราวคราวเดียวกับน้องบอมบ์แหละค่ะ แต่วันที่เราไปไม่เจอคุณพ่อนะคะ อาจจะออกไปทำงานค่ะ (อ่อ.. มีหมาน้อย 2 ตัวด้วยจ๊ะ) หลังจากทักทายกันแล้ว เซนเซก็ฝากฝังน้องกับโฮสต์ค่ะซึ่งโฮสต์ก็บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะจะดูแลเป็นอย่างดีจ้า กะว่าจะขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันซ้ากหน่อย แต่คุณแม่บอกว่าแต่งตัวไม่ค่อยเรียบร้อย คุณลูกสาวก็เพิ่งตื่น ผมยังยุ่งอยู่ ก็เลยให้ถ่ายกับลูกชายแทนละกันนะคะ (ปล.ลูกสาวบ้านนี้โกนคิ้วหมดเลยอะ เห็นแล้วตกใจ แต่อาจจะเป็นแฟชั่นของคนญี่ปุ่นละมั้ง)

ส่งน้องเสร็จ ก็ปาไปบ่ายโมงกว่าแล้วล่ะค่ะ นี่เรายังไม่ได้ชมโรงเรียนกันเลยนะคะ แต่วันนี้เป็นวันที่นักเรียนมาถึงญี่ปุ่นกันวันแรก ทานิเซนเซเลยดูยุ่งมากค่ะ อาจารย์คนอื่นก็เช่นกันค่ะ ทั้งต้องดูแลนักเรียนใหม่ พาไปซื้อของใช้จำเป็นบ้าง.. ระหว่างที่เรารอทานิเซนเซ ก็มีอาจารย์ผู้หญิงอีกคนพาเราไปซื้อ お弁当 หรือข้าวกล่องจากร้านข้างๆโรงเรียนมาทานก่อนค่ะ ร้านนี้ใกล้โรงเรียนมากจริงๆค่ะ เดินไปไม่ถึง 1 นาทีแน่นอน นับว่าสะดวกสำหรับนักเรียนที่มาเรียนค่ะ

                                          
                                     ยืนถ่ายจากหน้าโรงเรียนนะคะ                  หน้าร้านจ้า~~ ไม่มีเก้าอี้ให้นั่งทานที่ร้านนะคะ
                           ร้านป้ายสีเขียวเหลืองนั่นล่ะค่ะ ใกล้จริงๆ 

                          
                            いただきます！！เก๋สั่งชุดสเต๊กเนื้อ                               ซูมยั่วน้ำลายกันอีกรอบค่ะ อร่อยจริงๆ
                                        ทานกับโค้กขวดจิ๋วค่ะ                                                             (หรือเพราะหิว?!?)